There is neither creation nor destruction,
Neither destiny nor free will,
Neither path nor achievement;
This is the final truth.
Sri Ramana Maharshi
Neither destiny nor free will,
Neither path nor achievement;
This is the final truth.
Sri Ramana Maharshi
Ik vervolg de letterlijke tekst van het kernbetoog van Wei Wu Wei uit Deel 1.
Is dit een schok (voor je)? Als dat zo is, bewijst het de kracht van onze conditionering in de illusie dat wij over een zelfstandige individualiteit beschikken, welke tevens onze zogenaamde 'gebondenheid' bevat (de oorzaak van ons gevoel van afgescheiden zijn en het daarop volgende lijden - r.e.).
Overigens is dit de reden waarom 'gebondenheid' ook beschouwd wordt als een illusie - voor de afdoende reden dat er nooit een entiteit heeft bestaan die gebonden kan zijn. Wat betekent dit dan in de praktijk, in het ruimte-tijd 'leven'? Het houdt in dat je objectief slechts dàt bent wat wordt gezien, begrepen en verklaard via andere levende wezens, van wie er één is waarvoor je geprogrammeerd bent om die te beschouwen als 'mijzelf.' (immers hoe langer je naar je-zelf kijkt zal je merken dat je -als het waarnemen- in wezen naar een object buiten-of-binnen het waarnemen zit te kijken..r.e.)
Als een object heb je een variabel voorkomen, relatief ongunstig wanneer beoordeeld via jouw 'vijanden', gunstig wanneer beoordeeld via jouw 'vrienden', en gewoonlijk als een mooie fijne kerel, of een aantrekkelijke vrouw, wanneer beoordeeld door jou zelf (wanneer je zo gelukkig bent geen zelfhaat te koesteren - r.e.).
In werkelijkheid echter ben je helemaal geen ‘ding’, maar k’ung, sunya (zodanigheid, leegte etc. - r.e.), geheel verstoken van een objectief werkelijk bestaan. Je bent (als persoon, als mens - r.e.) slechts een verschijning, een verschijnsel in de 'geest' of in 'bewustzijn', dat totaal geen vaststaande identiteit, kwaliteit of eigenschappen heeft.
Subjectief - aan de andere kant dus - (als het waarnemen - r.e.) ben je ook geheel verstoken van een identiteit, kwaliteit, of eigenschappen. Je representeert slechts het subjectieve ‘potentieel’ dat alle vormen en 'manifestatie’ produceert.
Als zodanig ben je ‘Ik’, zoals ik ‘Ik’ ben, zoals als elk levend wezen, mens, dier, insect en plant ‘Ik’ is. Ik kan geen enkel objectief bestaan hebben, omdat de vierde naamval van 'Ik' niet 'mij' is, - zoals tegenwoordig verkeerd wordt begrepen - maar altijd en alleen 'jij'Commentaar: De vierde naamval is het lijdend voorwerp. De persoon dus, die louter als object, als vorm, wordt gezien. Kijk maar naar jouw lichaam. Kijk naar jouw gedachten en emoties.Wij zijn (als bewuste tegenwoordigheid) niet-iets, geen ding, leegte, geen deel uitmakend van de 'zichtbare' wereld der vormen en derhalve niet de persoon waar wij ons zo druk om maken. Want ook het druk maken wordt louter als vorm gezien. en de druktemaker ook. En de reactie daar weer op is ook weer vorm. Uiteindelijk is er besef dat je het vormloze zien bent en na dat besef zal ooit de samensmelting met het tijdloze plaatsvinden.
Rob
(oorspronkelijk 06-05-2010 en gecorrigeerd op 1-12-2019)
(wordt vervolgd)
