Doen??? (update van een update met verdere correcties en aanvullingen)

© foto & keramiek Rob Ek

Het zoeken is doen en bestaat allemaal in de wereld der vormen. In dualiteit. Alles wordt automatisch gezien door datgene wat zelf nooit gezien kan worden. Jijzelf!

Alle pogingen om ergens te komen - zonder in de valkuil te stappen van het 'doen' (wat onmiddellijk gezien wordt) - zijn op zich nutteloos, want ook zij worden gezien en blijven dus in de sfeer van de wereld van tegenstellingen. En je bent al jezelf, als dat-wat-ziet! 

Dus ook de sluwe pogingen om onmiddellijk (zonder middelen) Een te zijn met dat-wat-ziet worden gezien. Het is weer een doen, een pogen, een slimme truc toepassen. Ik denk dat het Huang Po was die zei tegen zijn monniken dat zij zo probeerden een tweede hoofd op hun eigen hoofd te zetten teneinde zichzelf te kunnen zien.
Allemaal imaginatie.

Het is als een acteur in een op een filmdoek geprojecteerde film, die zich ineens realiseert dat hij zelf niet de acteur is en dan probeert de lichtbaan op te klimmen die naar de projector van de film leidt. Want daar ergens moet hij werkelijk in zitten.

Hij zal er nooit arriveren, want wat zoekt is al wat gezocht wordt. Hij komt nooit los van het doek (bewustzijn). En dat doek wordt dan het Absolute genoemd, of het Zelf, of Boeddhanatuur.....allemaal overbodige klanken die het stille tegenwoordig-zijn willen duiden.

Elke zo - te mislukken poging - tot zoeken heeft concepten nodig om de aandacht te richten op een verondersteld doel, dat een verondersteld resultaat zal bewerkstelligen, dat realisatie of verlichting heet. Daarvoor zijn er veronderstelde methoden, waarvan de door jou nog niet kritisch bekeken 'je' veronderstelt 'jou' verder te kunnen of zullen helpen.

En wat je zoekt is altijd datgene waar alles in geschiedt en wat nooit als een iets gevonden kan worden..

Alle beweging vraagt om concepten. Elk geloof in een Weg en een Realisatie vraagt om concepten die relatief zijn. Het zijn maar labels in een veelheid van talen en definities vastgeplakt aan veronderstelde als belangrijk beschouwde segmenten van een onbegrepen 'ik' in een onbegrepen wereld.

Geen enkel concept wordt universeel gedragen als verwijzend naar de Waarheid. 

Er is maar één gegeven, één vermoeden, dat zich buiten de sfeer van dualiteit bevindt, het enige wat nooit gekend kan worden, wat geen plaats kent en wat geen tijd kent, zodat geen concept zich er toegang toe kan verschaffen, laat staan er in of er uit kan bestaan.

En dat 'bestaan' is het keuzeloze en dus ongefocuste zien (via alle zintuigen), dat helemaal aan het eind tevens het doel blijkt te zijn van de zoektocht, welke vanaf het begin dus al een misverstand blijkt te zijn..

En daar verschijnt dan in ons geheugen de parabel van de Verloren Zoon. Die zocht buitenshuis naar dat wat er al thuis, als zijn eigen zelf, is.  "Toen Abraham was, Ben Ik..."  Al die tijdloze tijd al. Maar nooit als ding, nooit als iets dat door het 'ik' gehanteerd kan worden. Het is het bewuste altijd hier en nu, 'ik' als persoon verschijnt er in, maar de 'Ik' die dat weet is Datgene wat (het allemaal) ziet. 

Wanneer alle concepten geschrapt worden is er alleen onbenoembaar en onkenbaar maar on-ontkenbaar wat-is, wat het zonder alle concepten van deze laatste zin (en van welke zin dan ook) kan doen.

Dat is wat je bent. 

Er valt domweg niets te doen dan dit in te zien.

Rob

p.s.

1) Een trouwe lezer wees n.a.v. dit bovenstaande stukje op deze video van Mooji, waar hij erkent dat de  'teachings' niet werken. Ook hij adviseert alle concepten te laten vallen.

Inderdaad. Zonder concepten is er geen probleem voor niemand. Er hoeft niets opgelost te worden, want al die woorden die het probleem zouden moeten beschrijven, vervolgens de oplossing moeten formuleren en de verhoopte weg naar de oplossing, die heb je dan niet ter beschikking. Dus wie zou er zijn om wat dan ook te doen of te veranderen?

2) De Chinese Zenleraar uit oude tijden Linji Xuan (d. 866 n.c.) zei in dit verband dat het enige wat je kan doen is je (het zien) om te keren en zien waar 'het Licht dat ziet' aanwezig is. Ofwel bewust zijn van bewustzijn. En zoek je waar die plek is, zul je geen plek vinden. Maar ja, dat omkeren is ook weer een actie in tijd, van een idee dat dit kan. En wie zou het moeten doen?