Mijn reactie op de vraag van Peter bleek te lang te zijn voor plaatsing. Dus dan maar een nieuw bericht er aan gewijd..... Bij het proberen te zien van het zien kunnen er vreemde dingen gebeuren. Want het kan niet. Hier stond een video van Mooji waar je link is verlopen. Ik zoek er nog naar. En lach maar om Mooji, maar wanneer je langdurig naar binnen probeert te kijken waar het zien vandaan komt, kunnen de ogen onbewust proberen mee te doen en gaan dan letterlijk doen wat Mooji als grap doet... zelfs rechtstreeks achteruit kijken. Dat kan gedurende een tijd flink zere ogen opleveren. De oplossing is niet letterlijk te willen kijken, maar de aandacht niet-puntgericht te verplaatsen naar het veronderstelde gebied. Subtiel innerlijk voelen dus.
Dag Peter,
Even kort, want ik zit te klappertanden van kou als gevolg van de een of andere griepvariant... De Elfstedenkoorts of zo zoiets... Vreemd, want schaatsen doe ik al decennia niet meer.
Het Zelf, het Absolute, het onkenbare Zijn is wat je bent. Daar ben je volledig wie je bent. Er is geen denken wat zichzelf een rol toemeet naast jou. Je bent het tijdloze. Er zijn geen wensen, geen bedreigingen. Je weet dat je bent, maar niet wat je bent.
De afstand (alleen bestaand in tijd en ruimte) tussen jou en dit Zelf is 0 (nul). Jij bent Dit. Alles wat nu gezien wordt. Nu, Hier. Daar is geen tijd, zijn geen concepten. Geen ik en een een ander.
De persoon die uit de combinatie ‘voelen, denken en het lichaam’ bestaat is tijdelijk, heeft een vorm-karakter, is altijd veranderlijk, kent een geboorte en sterven. Zijn omgeving heeft hetzelfde karakter. De afstand tussen de persoon en het Zelf is onmeetbaar groot.
De persoon kan nooit het Zelf bereiken.
Alle facetten van de persoon en zijn omgeving worden moeiteloos gezien. De persoon en de wereld zijn louter totale (nooit afgescheiden) verschijningen. Iets 'in` jou kan alles waarnemen en doorvertellen.
Dat 'iets' is het 'I am' wat feitelijk een soort overgang is in de combinatie van Puur Bewustzijn en denken.
Het 'Ik Ben' is ook dualiteit: het verschijnt jaren na de geboorte, het verdwijnt elke nacht tijdens de droomloze slaap en aan het eind bij het sterven. Vorm en inhoud verdwijnen dan en wat over blijft is het Absolute Bewustzijn, dat onveranderlijk aanwezig is. Dat is het beroemd Nu..
Ook alle karma (wat louter een product van het denken is) lost op, wanneer het denken is overstegen.
Wat wij tijdens 'ons' leven zien is zeer persoonlijk. Ieder mens heeft zijn eigen verhaal. Wanneer in dat verhaal keuzevrijheid zou zijn, zou jouw leven er totaal anders uitzien dan nu. Het leven loopt altijd anders dan gepland.
Maar een nog fundamenteler argument is de ervaring die je opdoet wanneer je naar dat 'ik' -dat een vrije wil zou hebben - gaat zoeken.
Dat 'ik' zal je nooit als object kunnen vinden. Je vindt een hoop vormaspecten, maar wie ziet die steeds? Het zien zelf.
Dat echte 'ik' blijkt aan het einde van de zoektocht dat stille onpersoonlijk Zien te zijn, wat zelf onkenbaar is.
Dus jouw ‘Ik’, het Zelf, doet niets. Dat is alleen als kennende ruimte aanwezig. Ieder wezen heeft dat ik-gevoel. Zodra zelfs het meest eenvoudige visje bedreigd wordt, vlucht het weg. Weet je nog wel met die muggen en vliegen zomers? Die gaan niet zitten wachten om doodgeslagen te worden.
Wanneer wij het over vrije wil hebben, waar hebben wij het dan over? Over denken dat bepaalde tekorten in het leven ervaart, dat zich een doel stelt, dat een weg daarheen organiseert en dat slechts een korte tijd tevreden is met het bereikte. Als het doel al bereikt wordt.
Een tweede element in de verklaring is het gegeven dat het Zelf, de waarnemer, JIJ DUS!!!, geen tijd kent. Het is altijd Nu, altijd Dit Moment. Bestuderen wij dit moment dan zien wij dat dit bestaat uit aanwezigheid, tegenwoordigheid (Presence)van dat Onpersoonlijk Bewustzijn.
De wereld en de persoon lijken in tijd te leven, maar ook die twee bestaan dus alleen op het moment dat zij gezien worden: altijd Heden. Alles stroomt, zeiden de Grieken. Maar alleen op dit moment is alles waar.
Het boek des levens, uniek voor elk individu, wordt pagina per pagina (of per onmeetbaar beeldje) Nu geprojecteerd. Ook plannen voor morgen en herinneringen aan gisteren bestaan enkel wanneer zij worden waargenomen: Dit Moment.
Het denken of liever de stroom van gedachten kunnen alleen reageren op iets dat net heeft plaatsgevonden. Roep maar eens keihard BOE, wanneer jouw partner (of wie dan ook) diep in een spannende film zit. Voor jouw BOE was er niets aan de hand en na het BOE.....(vul maar in).
Bewustzijn neemt alles wat er na jouw BOE alles onvervormd en keuzevrij waar. Dat is het tijdloze Nu, dat wij nooit als object kunnen kennen, omdat het het zien zelf is en het zien niet tot datgene behoort wat gezien, gehoord, gevoeld etc wordt.
Ik moet nu gehoor geven aan het gevoel dat ik weer onder de wol
moet!
Hartelijk groet,
Rob
