zaterdag 30 juni 2018

'Lachwekkend' simpel - Uit de oude doos


Misschien moeten wij er maar eens mee ophouden.
Al die geniale zinsconstructies
Die zogenaamd diepe discussies
Dat lesgeven en dat proberen te begrijpen
Het oordelen over anderen (er zijn geen 'andere' anderen)
Moeilijk doen over wat zo eenvoudig is...

Neo-dit en traditioneel-dat
Al die zogenaamde Leren, de kerken, de priesters, de Meesters
Al die Superwezens die het ooit 'gezien' hebben
En waarvoor je eeuwen later nog steeds moet knielen
Waardoor hun boodschap onbereikbaar werd

Al die raadgevingen hoe je je zelfs na het Inzicht dient te gedragen
.....heb je het eindelijk gevonden zijn er weer voorschriften.......
Al die hel en verdoemenis die je beloofd worden wanneer je het niet wilt of kan geloven
En op jouw eigen benen wilt gaan staan

De zo lang gezochte waarheid is zo ongelofelijk simpel
Dat iedereen er over heen kijkt
Alleen het denken maakt het zo ingewikkeld
Je bent Dat wat voorafgaat aan de gedachte, aan die twee woorden: "Ik Ben"
Of slechts aan het woord 'Ik' of aan welk woord dan ook.

Aanwezigheid
Opmerkzaamheid
Gewaar-zijn
Leven
Er-zijn
Nu
Bestaan

Dat wat ziet
Zien
Dat wat hoort
Horen
Dat wat proeft
Proeven
Dat wat voelt
Voelen
Dat wat ruikt
Ruiken

Het onmiddellijke en enige Nu
Waarin alles te vernemen is
Waarin al die woorden en al die ervaringen dit moment samenkomen
De stille ruimte waarin alles gehoord en gezien wordt

Er is al veel te lang veel te geheimzinnig over gedaan
Grote Meesters, Kardinalen en Heiligverklaringen
Dikke boeken, traktaten, inquisities, oorlogen, zelfmoordaanslagen
Hebben van die Stilte een onneembare vesting gemaakt

Je bent gewoon heel eenvoudig dat-wat-dit-alles-gewaar-is

Verblijf daar in, zet je tentje er in op
En ook dat laatste is onzin als raadgeving
Want je.....het.....is er toch al die tijd al
'je' hoeft er niets voor te doen
Voor dat wat je al bent.

En veel van degenen die deze waarheid ontdekken
Gaan hard lachen
Of glimlachen in stilte


Illustratie: "De Deur deur", computergegenereerde tekening © 2005 Richard de Vries, Rotterdam