De eend staat symbool voor de zoeker. De eend zit nog tussen hemel en water, maar het visje die naar het bestaan van water vraagt kent geen verschillen. Het water is om hem heen, in hem, hij is er in geboren, hij eet er van, hij drinkt er van, hij krijgt zijn leven er van en hij sterft er in en gaat dan op in het oneindige Water.
Ook de mens is -als het visje- ongescheiden van zijn Bron. Daarom is elke zoektocht vergeefs. Hij is het Zijn en kan dus het Zijn niet vinden. Nadat alle woorden en concepten zijn opgezocht, beproefd en nutteloos gebleken, keert de rust terug. Het inzicht is er dan, dat al dat gezoek zinloos was. Het enige nut was het doorzien van de nutteloosheid van de woorden.
Je bent wat je bent. Onkenbare Aanwezigheid. Je bent het Zijn zelf. Je bent en dat is het enige wat je nog kan zijn: gewoon zijn.... En omdat het Zijn tevens jouw Oorzaak is zal alles wat je nog duidelijk moet worden, uit dat Zijn worden aangereikt, zonder dat enige inspanning van 'jou' gevraagd wordt.
Foto © Harry van der Tuin, 2007
