tag:blogger.com,1999:blog-8255165506487875302024-02-20T20:35:36.926+01:00ZelfonderzoekDeze blog bevat een notities over hoe er achter te komen wie wij in werkelijkheid zijn. De aanwijzingen vanuit de a-Dwaita, Zen en andere nonduale richtingen en leraren vormen hier met mijn 'eigen' ervaringen en inzichten het uitgangspunt. De verschillende richtingen zijn qua keuze niet belangrijk. Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comBlogger93125tag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-3795715166157887592022-08-03T09:38:00.000+02:002022-08-03T09:38:05.649+02:00Vaarwel.....Beste mensen,
Het afgelopen jaar heb ik weinig met mijn blog kunnen doen.
Ik was veel ziek en de onderwerpen waarmee ik meer wilde publiceren wilden maar niet verschijnen.
Inmiddels bleek dat ik een dodelijke ziekte had, die mij niet meer uitzicht geeft dan uit te zoeken waar en wanneer.
De Blog zal ik wel een poosje laten staan.
Dank voor jullie aandacht voor het geschrevene..
Rob Ek
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-64715288343683520862021-12-31T20:06:00.002+01:002022-05-23T14:53:54.392+02:00Oud - en nieuwjaar is ook maar een idee.....<p> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2r0cz2gbYzIeQ61Tk3Ua238D7GAkI0kJF5Cv-8VGbI4ujxEcD7mOGEwtshG2TznHeV4E3uzOdc3od2d3VnTHyC7ub8CRUk4A2EIfoGxTyN9W_Jce8Kd_m6oBUgB0fDjbv3flUjVNsHyqdOjvN-vx5Cist0MviKy9bOCRp44-sOtsZVHX9pApcZqmA=s4608" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="4608" data-original-width="3456" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2r0cz2gbYzIeQ61Tk3Ua238D7GAkI0kJF5Cv-8VGbI4ujxEcD7mOGEwtshG2TznHeV4E3uzOdc3od2d3VnTHyC7ub8CRUk4A2EIfoGxTyN9W_Jce8Kd_m6oBUgB0fDjbv3flUjVNsHyqdOjvN-vx5Cist0MviKy9bOCRp44-sOtsZVHX9pApcZqmA=s320" width="240" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Eigen foto van de weg....<br /></td></tr></tbody></table><br />
</p>
<p class="Standaard"> </p>
<p class="Standaard">Er kwam een vraag binnen hoe je kan voorkomen dat je door eigen inspanning de realisatie van het absolute bewustzijn kan/wil bereiken. <br /></p>
<p class="Standaard">In feite is het concept ‚bereiken‘ al genoeg om alle deuren dicht te gooien vanuit het Absolute. Maar ook deze zin zal zinloos blijken. <br /></p>
<p class="Standaard"><em><span class="tm5">Je bent al wat je zoekt</span></em> zeggen diegenen die het raadsel op raadselachtige wijzen hebben opgelost. Of liever, die spontaan de oplossing vonden. Waarbij de persoon onvermijdelijk
tegelijk werd opgelost..... <br /></p>
<p class="Standaard">Je hebt geen ik met zijn veelheid aan keuzen meer. Ook dit wordt dus keuzeloos gezien. Daar zit de crux: het Absolute is geen partner op het niveau van een leven in tijd en ruimte. Al kom je heel wat
boeken tegen waar er toch stiekem vanuit de wil van de persoon van alles en nog wat wordt geprobeerd om de toegangsloze toegang van het absolute te bereiken, of liever, er één mee worden. Maar wie of wat worden
dan Een? Niet de persoonlijkheid, niet het lichaam. Die zitten juist jou inde weg. <br /></p>
<p class="Standaard">Je zult alles wat vorm en inhoud heeft en tijd bevat (als vereiste!) moeten loslaten</p>
<p class="Standaard tm6"><span class="tm7">· </span>Jouw geboorte tot en met alle ervaringen van toen en het heden<span class="tm7"> </span></p><p class="Standaard tm6"><span class="tm7">· </span>De opgedane kennis (want die heeft tot nu toe niets weten te bereiken als effectieve toegang tot het absolute)</p>
<p class="Standaard tm8"><span class="tm7">· </span>En alles wat gevoeld, geroken, gehoord, geproefd en bedacht werd..... <br /></p>
<p class="Standaard">Kortom alles wat waargenomen wordt door een ‚mij’ of ‚ons‘. <br /></p>
<p class="Standaard">Die wetenschap wordt bevestigd door het concept Leegte van de Boeddha, of de tijdloosheid en vormloosheid waarbij onze manier van veeltalig weten uiteindelijk onder uit gaat. <br /></p>
<p class="Standaard">Wij als acteur in een raadselachtig leven vol ruimte en tijd, wier aanwezigheid de absolute voorwaarde is van het überhaupt kunnen bestaan van mij of ons en een ongelofelijke hoeveelheid en vormen
van mede-leven. <br /></p>
<p class="Standaard">Dualiteit vereist immers een ‚ik‘ en heel veel „ander“. <br /></p>
<p class="Standaard">Non dualiteit heeft betrekking op de absolute afwezigheid van die ik en het ander. Er is daar geen kennen van tijd en ruimte. Niet alleen als kennis van wat die twee samen bewerkstelligen, maar ook het
bestaan van de gehanteerde concepten. <br /></p>
<p class="Standaard">Er valt daar niets te bedenken of te benoemen. <br /></p>
<p class="Standaard">En ook de voorgaande zin is daar absoluut niet mogelijk. <br /></p>
<p class="Standaard">Zien=Zien maar dat wat Ziet kan zelf niet gezien worden in de zin van zichzelf als vorm of entiteit kennen. Dat zou onmiddellijk leiden tot Tweeheid, dus dualiteit. <br /></p>
<p class="Standaard">De mens kan allerlei concepten plakken aan het na te streven Absolute Bewustzijn (Zien) maar dat helpt niet het bereiken van die kennelijk onkenbare toestand. <br /></p>
<p class="Standaard">Maar bij het niet-doen, het niet kennen, in Stilte zijn kan je bevroeden dat alles wat je als mens kent, gekend wordt. Zonder Bewustzijn is er geen weten van een werkelijkheid. En in onpersoonlijk bewustzijn is er weten
alles in geen-tijd en ruimte-loos. <br /></p>
<p class="Standaard">Je zal voorbij de taal moeten. Verblijven in het Niets. Niets dat benoemd kan worden. Geen vragen stellen (want dat zou weer woorden nodig hebben). Wie of wat blijft over? Niemand, niets. <br /></p>
<p class="Standaard">Weten van tijdloos Zijn. (en dat wederom zonder de gebruikte concepten)<br /></p>
<p class="Standaard">En dat is dan wat je zocht.....</p><p class="Standaard"> </p>
<p class="Standaard"> Rob</p><p class="Standaard">Oudejaarsavond 2021 <br /></p>
<p class="Standaard"> </p>
<p class="Standaard"> </p>
<p class="Standaard"> </p>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-32884435444087306962021-05-17T22:36:00.002+02:002021-11-18T13:13:44.202+01:00De Kenner is Onkenbaar...<p> </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZliTSxyM1UaBa7UNgYWXkzG3dw2j9LvIOTLqsrKjDGZJwNPAd6slooA0xsIzl4VqQ0BTOeRBN_RXdo1BkFomuCm_yAnz2wRA9gTgj46X2bWFfipV6OvTT2K_Ie8RlhPbFDqpL9Tq3m7Q/s3264/IMG_20201127_162723%257E2.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="3264" data-original-width="2448" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZliTSxyM1UaBa7UNgYWXkzG3dw2j9LvIOTLqsrKjDGZJwNPAd6slooA0xsIzl4VqQ0BTOeRBN_RXdo1BkFomuCm_yAnz2wRA9gTgj46X2bWFfipV6OvTT2K_Ie8RlhPbFDqpL9Tq3m7Q/s320/IMG_20201127_162723%257E2.jpg" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Een jaar in lockdown en quarantaine<span class="spell_orig"></span></td></tr></tbody></table><br /><p></p><p>Het is meer dan een jaar hier stil gebleven. Misschien vreemd, maar ik had al toegelicht dat ik aan de grens was gekomen van het kenbare en vervolgens voor het raadsel stond van de aard van het Onkenbare, dat toch onze Bron zal moeten zijn. <br /></p><p>Als gevolg van alle maatregelen in ons land teneinde het mogelijk uit de hand lopen van het het aantal besmettingen door het coronavirus was het dringend advies aan een 70 plusser - die gezien wat gezondheidsproblemen - maar beter niet het beruchte virus kan oplopen. </p><p>Ondanks de strenge lockdown die ik er op na moest houden (afgezien van een wandelingetje of een niet te lange fietstocht per dag) kwam er een einde aan al het gelees en geschrijf over de a-Dwaita en Zen.</p><p>En juist in een leven 'alleen' thuis met een groot gebrek aan directe contacten, verwacht je dan een grote kans voor wat je al die jaren op spiritueel gebied had uit gepuzzeld. </p><p>Maar het was mij wel duidelijk dat er iets van binnen in absolute stilte iets gaande was. Maar het persoonlijke `ik' mocht alleen maar zwijgen. Dat-wat-is is een mysterie dat je vanuit een dualistisch bestaan niet kan ervaren laat staan oplossen. Je moet er zelf in oplossen, maar Non-dualiteit verschaft je daarbij geen weg, anders dan in het tijd- en vormloze heden je leeg maken en zoveel mogelijk keuzeloos waarneemt. </p><p>Non-dualiteit is geen beleven door een in een dualistische wereld/universum verkerende persoon. Daar waar tijd noch ruimte bestaan, kan geen enkele plek gevonden waar de zoeker (per definitie dus dualistisch) het raadsel binnen kan stappen. <br /></p><p>En toch is het Gezochte geen seconde van jouw leven afwezig. Het is enigszins kenbaar door het gevoel (of weten) dat je eigenlijk in je leven nooit ouder bent geworden. Maar probeer je die stille aanwezigheid te vangen dan snap je wat veel spirituele meesters ooit hebben gezegd: de kenner kan zichzelf niet kennen. Alles en alles in het dualistische bestaan wordt wèl gekend. Dat staat altijd aan. Daar hoef je niets voor te doen. <br /></p><p>Maar probeer je dat kennen te leren kennen, dan stuit je op een ondoordringbare muur. Het enige wat je per se wil kennen blijft onkenbaar, want je bent al het Al, en jouw persoon gaat er niet over. De persoon leeft -ogenschijnlijk - in tijd en ruimte. Is er eenmaal die acceptatie dat je als persoon er niet overgaat, dan is er de zo noodzakelijke Overgave en het einde aan de Wil. <br /></p><p>Je bent het tijdloze en dus vormloze Nu, alleen je zult het nooit kunnen kennen. Je wordt gekend in alles wat ogenschijnlijk tijd en vorm heeft <br /></p><p>Rob <br /></p><p>Bewerkt op 18-11-2021<br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p> </p><p> </p><p> <br /></p>Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-70559952411491282552020-09-15T10:45:00.002+02:002020-11-20T14:33:44.516+01:00<p> </p><p style="text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6fRFxF5ThGMsBtn_nMFbuRsFboYfNiJQ-IhEioCgkDcCyOEo-ToENHuASbllilQYC-5ts-t-sezlLNAL4Gvo1kGaCX7wRIkYn6aOrhA56RS9dF2ZgZJ-JeRVvDLbAGJhiXVwTe3IwRfM/s2048/IMG_20190615_001711.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6fRFxF5ThGMsBtn_nMFbuRsFboYfNiJQ-IhEioCgkDcCyOEo-ToENHuASbllilQYC-5ts-t-sezlLNAL4Gvo1kGaCX7wRIkYn6aOrhA56RS9dF2ZgZJ-JeRVvDLbAGJhiXVwTe3IwRfM/s320/IMG_20190615_001711.jpg" /></a></p><p> </p><p> </p><p>Beste mensen (lieve lezers),</p><p> </p><p></p><p style="margin-left: 40px; text-align: left;">Eigenlijk is alles wel gezegd en uitgelegd. </p><p style="margin-left: 40px; text-align: left;">Wanneer ik iets nieuws schrijf staat er het zelfde als al in menige bijdrage hiervoor in de blog stond. </p><p style="margin-left: 40px; text-align: left;">Voorbijgegaan aan taal zit de taak van het denken/de mind over de vraag 'Wie of wat ben ik echt?" er echt op.</p><p style="margin-left: 40px; text-align: left;"> Je bent (dat valt niet te ontkennen, want om iets te kunnen ontkennen moet je er al zijn!).</p><p style="margin-left: 40px; text-align: left;">Wat je bent valt alleen te benaderen als stilte of als tegenwoordigheid of aanwezigheid. Maar zonder die concepten.<br /></p><p style="margin-left: 40px; text-align: left;">Je kan nooit in een positie komen, vanwaar je kan kennen wat je in essentie bent. Want dan zou je weer onmiddellijk in dualiteit zijn. Er is geen ik en wat anders. Je ware 'zijn' is vorm- en tijdloos. Dus waar kan je je op richten? <br /></p><p style="margin-left: 40px; text-align: left;">Ik zie vaak dat nondualiteit wordt gezien als middel tot succes bij werk, relaties of wat dan ook. Dan wordt er weer een betekenis gehecht aan invloeden vanuit het onkenbare, waar niets anders over gezegd kan worden, dat je dat onpersoonlijke onkenbare bent. </p><p style="margin-left: 40px; text-align: left;">Rest in het tijdloze Nu verblijven, en dan niet het verleden herkauwen of een toekomst te projecteren. Leeg zijn.<br /></p><p style="text-align: left;"></p><p>Heb je behoefte aan wat dialoog, dan kan je mij altijd mailen. Zo lang de coronacrisis duurt zal een dialoog via email moeten. <br /></p><p>Met hartelijke groet!</p><p></p><p>Rob<br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p> <br /></p>Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-72975735430937424292020-04-17T10:00:00.003+02:002020-11-21T12:20:24.321+01:00De Corona Pandemie & A-Dwaita (update)<br />
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard"><br /><div style="text-align: center;"><br /></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbi-k6U-jrtYLVl26PyLEmkhge-3W3OQgHgiUIVfDHlZWANjX0aMEnu6i7p1O0IaUeUPiklUV6bsiNcZmD8D4lfFuk87CdwjBWfQN9yKWGXFsmexa17FuuCkRIzTtBhEfeZ9XeCjv9ueU/s722/Coronavirus_722x530.jpg.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="530" data-original-width="722" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbi-k6U-jrtYLVl26PyLEmkhge-3W3OQgHgiUIVfDHlZWANjX0aMEnu6i7p1O0IaUeUPiklUV6bsiNcZmD8D4lfFuk87CdwjBWfQN9yKWGXFsmexa17FuuCkRIzTtBhEfeZ9XeCjv9ueU/s320/Coronavirus_722x530.jpg.png" width="320" /></a></div><br />
<div class="Standaard" style="text-align: center;">
Deze update bevat enkele correcties en verduidelijkingen.<br /></div><div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard"> </div><div class="Standaard">Valt er iets te zeggen over de relatie tussen de huidige gebeurtenissen m.b.t de Corona Pandemie in de wereld en het besef dat de Ware Aard van alle levende wezens het Absoluut Bewustzijn is?</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Het antwoord moet mijn inziens Nee zijn.... </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
De wereld is alleen kenbaar op het huidig (en eeuwig) moment, waarbij het begrip moment niet duidt op een positie in de tijd tussen verleden en toekomst. Die laatsten bestaan niet werkelijk. Het echte bestaan
bestaat alleen Heden, Nu. Ook al lijkt voor de persoon de tijd te verglijden, het is en blijft het huidig gewaarzijn van wat nu gezien (beleefd) wordt. Je kan er niet in en je kan er niet uit! Je bent het Nu. En nogmaals het concept Nu is er tot verduidelijking voor de zoeker, maar na ontwaken zijn er geen begrippen meer, geen verbanden meer en geen uitleg meer. Er is niets.<br /></div><div class="Standaard"> </div><div class="Standaard">De Kracht van het Nu is dan ook onzin. Dat wat vernoemd wordt als Nu is onpersoonlijk en kan nooit een tool zijn voor het vormgeven (naar jouw eigen wensen) van jouw duale leven. <br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Probeer maar een fysieke stap te zetten in een minuut geleden. Of rem jouw auto net op tijd een minuut of twee verder in de tijd. Het kan niet. Bestaan is alleen nu. Wat nu geschreven wordt is nu al weer een herinnering. Alles vindt alleen op dit moment
-wanneer het gekend wordt- plaats. En weer: Wat nu is, is nu al weer herinnering (in tijd....).<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Toen een bezoeker aan Krishnamurti vroeg of het goed voor hem was dat hij hulpverlener werd in de arme buurten, antwoordde Krishnamurti dat de zoeker eerst maar eens moest ontdekken wie hij zelf was.
En wanneer je dat gevonden hebt, bestaat die vraag naar het nut van zijn hulpverlening dan nog? </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Ten eerste valt alles wat gezien of ervaren wordt in jou zelf plaats. Hier, Nu is er weet van wat geschiedt in jou en de wereld. En je kan dat weten omdat je bewustzijn hebt en taal hebt. Dat bewustzijn
is het onmiddellijk kennen van gebeurtenissen en taal maakt er verhaal van. Zonder taal valt er niets apart te kennen. Elke vorm ontstaat pas nadat het herkend wordt als apart van zijn omgeving. Maar taal heeft tijd nodig en tijd verstaat
zich niet met het Absoluut Tegenwoordige. Want dat kent noch tijd noch vorm als zichzelf.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Dus alles wat gekend wordt, hoe groots of subtiel dan ook, is niet wat je werkelijk bent. En wat je werkelijk bent kan niet door jou als persoon gekend worden. De relatie is omgekeerd. <br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
De plots uitgebroken pandemie van het Corona virus en de onvoorstelbare chaos die dat in de hele -en dus door jou gekende- wereld veroorzaakt heeft en nog lang in zijn greep zal houden, is dus een tijdverschijnsel
en vanuit het Tijdloze en Vormloze is er dus geen plaats voor deze opstapeling van ongewenste fenomenen. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Deze worden tegelijk met het ‚dagelijkse‘ zien van de avonturen van jouw eigen persoon waargenomen, maar verwacht geen instemming of afkeuring vanuit het Absolute. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Ja, menig guru of would be guru’s kunnen je aanraden om dit te begrijpen en te mediteren op jouw werkelijke Ik.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Maar elke intentie is weer vorm door een vorm en dan verkeer je weer als een persoon die zogenaamd in tijd leeft, maar alleen (conceptloos) kenbaar is op dit ene moment. En aangezien dit Ene moment geen vóór
en na kent (er is alleen Nu een waarnemen) bestaat er ook geen causaliteit van oorzaak (verleden) en gevolg (toekomst). Er dus ook geen intentioneel ingrijpen vanuit het tijdloze.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Wat is dat is. En op de vraag Waarom? is er alleen een antwoord als Daarom!. Het onthult de zodanigheid van het bestaan dat nooit door het ‚beperkte‘ doorgrond kan worden. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
En de onverbrekelijke relatie tussen het Onkenbare (Tijdloze & vormloze) en het gekende (tijd & ruimte) zal daarom altijd een mysterie blijven.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Rob - in vrijwillige <span class="st">quarantaine</span></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-22606503479595592912020-03-02T11:22:00.000+01:002020-03-10T12:32:21.139+01:00Gewoon Niets (bijgewerkt van versie 28-03-2007)<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiani1GUdYWZnPV_s61m8Lhb8H9klBg9lJ1uxL-ITYZzFMqHUEMunH98PubN_lARpEvFQOrDgv1thKDLBbxW4z4Avz4lnKuZCDmQ95O_HfdCg4kJdRtZK-3oaAir-gahGbPrgofNETG6bM/s1600-h/bob.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5046878807871458642" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiani1GUdYWZnPV_s61m8Lhb8H9klBg9lJ1uxL-ITYZzFMqHUEMunH98PubN_lARpEvFQOrDgv1thKDLBbxW4z4Avz4lnKuZCDmQ95O_HfdCg4kJdRtZK-3oaAir-gahGbPrgofNETG6bM/s400/bob.jpg" style="display: block; height: 275px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 245px;" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sailor Bob Adamson</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<i>Rond en na de jaarwisseling heb ik nog wat zitten en liggen lezen in Zen (Huang Po, Ton Lathouwers) en aDwaita (Ramana Maharshi, Nisargadatta en 'Sailor' Bob). De eerste en laatste blijven toch mijn favorieten.</i><br />
<br />
Sailor Bob door zijn directheid en zijn heldere taal - ontdaan van alle Indiase mystiek die door de uitspraken van Nisargadatta zijn heen verweven - wordt de eenvoud van het zelfonderzoek bij Sailor Bob kristal helder.<br />
Veel uitspraken van Nisargadatta waren bestemd voor traditionele Indiërs en bevatten geen pure a-Dwaita. Dat kan voor veel verwarring zorgen. Bij Nisargadatta blijf ik nog steeds met het gevoel zitten dat wij met iets onhaalbaars bezig zijn, wanneer hij het als Jnani heeft over zijn verhouding tot het leven. Hij is er wel, maar ook niet. Zijn staat is slechts weggelegd voor een enkeling. Ik zie ook regelmatig opvattingen van leerlingen van hem, die de meest vreemde interpretaties hebben van zijn leer.<br />
<br />
Uiteindelijk moet je op eigen benen komen te staan en niet meer
afhankelijk zijn van externe uitleg en externe begrippen. 'Sailor' Bob
biedt voor mij de meeste handvatten<i> (nee! Niet handvaten)</i> tot die vrijheid <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsM9bZf5HK1A4tdOWEPuUdyE33lPcvHimSLPjNZ6o_eC3HgBn6y8rNl4TbHhw0eCSegSqxBCFrEOMPeeOgZNLgSqnxtuhmUQxJslUAP7Yu4uBFa3ySz9ohhMnOkKNlWOEClPCzvHMgj70/s1600/ergotec_handvat_kyoto_133_133_mm_zwart_per_paar_97807.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="728" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsM9bZf5HK1A4tdOWEPuUdyE33lPcvHimSLPjNZ6o_eC3HgBn6y8rNl4TbHhw0eCSegSqxBCFrEOMPeeOgZNLgSqnxtuhmUQxJslUAP7Yu4uBFa3ySz9ohhMnOkKNlWOEClPCzvHMgj70/s200/ergotec_handvat_kyoto_133_133_mm_zwart_per_paar_97807.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dit zijn handvatten!!<br />
<br />
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRMVBPWobQeLHwMVvHIFbiid1jT2bKYK3bNl8IQJWU2tmSLFLj-VJ5ccqCsM2NiMusraPEuNISkgesJHxAN59HJXScdiAILtSHjhX6gL4r_OKqvNPtkwoTr60TLknI4eedHPIdxz4i7O8/s1600/vlakke+hand+copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="337" data-original-width="512" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRMVBPWobQeLHwMVvHIFbiid1jT2bKYK3bNl8IQJWU2tmSLFLj-VJ5ccqCsM2NiMusraPEuNISkgesJHxAN59HJXScdiAILtSHjhX6gL4r_OKqvNPtkwoTr60TLknI4eedHPIdxz4i7O8/s320/vlakke+hand+copy.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">en dit zijn handvaten......</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
Bij Sailor Bob wordt het al heel snel duidelijk is dat na het doorzien van de factoren tijd, begripsvorming en het denken het ego -het ik, de persoon- al doorzien is. Het 'werk' is al gedaan. Of je nu Nisargadatta bent of de gemiddelde lezer, je kan nooit anders zijn dan<i> wat je altijd al bent</i> Niet-Iets dat getuige is van de manifeste wereld. In die manifeste wereld ben je als <i>(Nu-)</i>Bewustzijn<i> (ofwel presence awareness)</i> verbonden aan een lichaam en een ogenschijnlijke persoon.<br />
<br />
Wij hoeven de persoon of het ego (dat een niet vaststaande verzameling is van herinneringen, standpunten & overtuigingen) niet te bestrijden. Wij hoeven alleen maar te te kijken naar alle drukte die<i> 'ons' </i>denken en onze emoties produceren, en daarbij te zien, dat ons werkelijke 'ik' (wat dus nooit de persoon of het denken is) datgene is wat voorwaarde is voor het verschijnen van alles wat wij als Ons Leven beschouwen.<br />
<br />
De zin "Ik zie mijzelf" onthult al direct hoe het zit. Er is een <i>(onzichtbaar)</i> Zien dat een persoon waar neemt. De persoon is een object van het Zien, en kan derhalve nooit ons levende centrum zijn. Wanneer wij de persoon beschouwen als de ziener leggen wij ons lot in handen van een gezien object. En wie ziet dat object? En wie denkt dat Zien<i> (als het Absolute - ofwel het enig bestaande subject) </i>te zien?<br />
<br />
Zelfonderzoek leidt tot het vinden van allerlei nieuwe geziene <i>(gekende/waargenome)</i> objecten in de vorm van gedachten, identificaties, voelbare gebieden in het lichaam etc.. Maar steeds maar weer is er dat zien, dat de voorwaarde blijkt te zijn van het überhaupt weten dat je<i> (en de jou omringende wereld)</i> bestaat. Dat zien is zelf onvindbaar, want wat zou het Zien moeten zien? Het Zien is de laatste & de eerste instantie. Het zien is de onkenbare ongrond van het leven, het is het ongemanifesteerde leven zelf.<br />
<br />
En die altijd aanwezige grond is er moeiteloos bij ieder mens. Je bent al wat je zoekt. Wanneer dat door en door in je door dringt, zal er 'iets' in je loslaten. Het denken is niet het motiverend principe in jou. Er is geen 'je' meer dat het leven leeft. Je <i>(als persoon, als ego)</i> wordt geleefd.<br />
<br />
<i>'Niet ik leef mijn leven, maar het Leven leeft mij' zei ooit een zenmeester.</i><br />
<i>ofwel</i><br />
<div class="entry-title cro_accent">
<span style="font-weight: normal;"><i>Galaten 2,20 – 'Niet ik leef, maar Christus leeft in mij'' (</i>Wellicht dus "als mij?" r.e.) </span></div>
<br />
Alles doet zichzelf en de werkelijke jij, mijn werkelijk 'ik', is het immer toekijkende Ongekende......<br />
Dat is het onkenbare tijdloze zien, het enige wat zich niet in de manifeste wereld bevindt, het enige wat die manifeste wereld kan zien en dus de enige voorwaarde voor het kennen van deze wereld.<br />
<br />
Dat is het Niets, dat alle <i>(per definitie tijdelijke)</i> ietsen bevat.<br />
<br />
Niemand heeft dat niet of staat er buiten. Niemand is dus wél of niet verlicht. Wij zijn allen dat Ene. Niemand is uniek of is als individuele persoon verheven boven een ander.<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: 85%;">p.s. Iemand vroeg mij laatst per email waarom ik -omdat ik het allemaal zo goed wist- nog niet verlicht was. Hiermee is deze vraag gelijk beantwoord. Verlicht zijn is ook maar een concept. </span>Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-54137671966946649002019-11-28T16:27:00.001+01:002020-03-02T11:27:19.963+01:00Uit de oude Doos ; Dit is het<span style="color: rgb(255 , 204 , 102);">.</span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdWnbmzxB0vSdQyvGQUfw0VzhNDHJeMHZGuMJCCVsMykAVcWWIIDKVhtdSAvkORv0n2RNo4E-1SUNj_jacrTfyqqnA8G1izwRVuwvLd6WIWvlIum6fmEppQXgpSYC9Kpl5ercOFDk6-lA/s1600-h/maan.gif" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5226718140870788962" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdWnbmzxB0vSdQyvGQUfw0VzhNDHJeMHZGuMJCCVsMykAVcWWIIDKVhtdSAvkORv0n2RNo4E-1SUNj_jacrTfyqqnA8G1izwRVuwvLd6WIWvlIum6fmEppQXgpSYC9Kpl5ercOFDk6-lA/s400/maan.gif" style="cursor: pointer; display: block; height: 144px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 144px;" /></a><br />
<br />
<br />
Dit is het.<br />
<br />
Ben je onderweg naar wat anders?<br />
<br />
Iets beters, mooiers, liefdevollers, zorgelozers?<br />
<br />
Een andere plek, een andere tijd?<br />
<br />
En... Heb je dat allemaal zelf bedacht?<br />
<br />
Of is dat jou aangepraat?<br />
<br />
En hoe moet jij dat allemaal bereiken?<br />
<br />
<span style="font-style: italic;">Dan vergeet je <b>dit moment.</b></span><br />
<br />
Het enige moment waar je werkelijk levend leeft...<br />
<br />
Hier, Nu is alles wat er is.<br />
<br />
Alles wat was en alles hoe het zou moeten zijn,<br />
<br />
zijn allemaal een kwestie van denken,<br />
<br />
Beelden in je hoofd, herinneringen in woorden.<br />
<br />
Dit..Nu, het Huidig Moment, is totaal wat er is<br />
<br />
Waarnemer en waargenomene zijn één<br />
<br />
Krishnamurti sprak er een leven lang over<br />
<br />
Maar niemand die het begreep.<br />
<br />
Hij bedoelde dat je dit letterlijk moest nemen,<br />
<br />
Niet denken dat hier nog iets achter zit, want ook dat is dus weer denken.<br />
<br />
Belangrijk is het om valse denkbeelden te doorzien<br />
<br />
Maar schep er geen veilig heenkomen door.<br />
<br />
Dat is er wel, maar ook dat is weer totaal één met wat je nu ervaart<br />
<br />
Gewoon hier zittend achter de pc en dit lezend in jouw kamer of kantoor,<br />
<br />
De totaliteit van Alles is er alleen Nu, op dit precieze moment<br />
<br />
Tenzij je er over na gaat denken….<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<br />
p.s. En ook dàn is alles exact wat het is. De laatste zin is uiteraard van 'Sailor' Bob. Maar lang voor hem was dit ook al ingezien....<br />
<br />
<span style="color: rgb(255 , 204 , 102);">.</span>Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-71362949296000824012019-11-27T22:02:00.003+01:002020-11-21T12:28:30.118+01:00Nu - Het Vervolg<br />
<div class="Standaard">
Nu - vervolg<br />
<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvpad_HDIZd3aPfUAmniVBx7AW4XOZn-TYh4OgfP89efw1fh24YhUbJa_j8KZAyJ65gNXCzck_jkdk5iPjkINPUeIC83IiiDHrnHCLqT5WdyMKQjUN6I07WYtLVp216pGJWtnUd0L1kFk/s1600/IMG-20191022-WA0001.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvpad_HDIZd3aPfUAmniVBx7AW4XOZn-TYh4OgfP89efw1fh24YhUbJa_j8KZAyJ65gNXCzck_jkdk5iPjkINPUeIC83IiiDHrnHCLqT5WdyMKQjUN6I07WYtLVp216pGJWtnUd0L1kFk/s400/IMG-20191022-WA0001.jpeg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Uitzicht...eigen foto</td></tr>
</tbody></table>
<br />
(advies; lees voor verdere uitleg het vorige stuk Nu)</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Ik had gisteren een bezoekster die graag met mij wilde praten over deze blog, aangezien zij heel veel herkende in wat ik allemaal geschreven heb. Al snel bleek dat wij inderdaad op een zelfde spoor zaten en dat wij maar weinig mensen spreken over onze queeste. Al weet ik dat ik door de bezoekerscijfers van mijn blog heel wat mensen heb bereikt, die echter zelden reageren sinds ik de openbare reacties had uitgeschakeld. Maar je kan mij altijd mailen en eventueel daarna bellen. <br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Zo tegen het einde van het zeer open en geanimeerde gesprek vroeg ik haar of zij ook niet een gevoel had dat zij van ‘binnen’ gedurende haar leven eigenlijk altijd het zelfde bleef, ofwel aanvoelde en voelt. Een soort van steady
state dus. Ja, dat had zij ook. En ‚dat‘ ongeacht wat er in haar leven allemaal heeft plaatsgevonden. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Voor mij is het al een tijd helder geweest dat in mij een blijvende en onveranderlijke ‚aanwezigheid‘ was en is. Of ik nu 19 of 60 was, het maakte niet uit hoe ik van binnen aanvoelde, zelfs wanneer de stemmingen behoorlijk konden verschillen.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
En dat onveranderlijke gevoel kan eigenlijk niet precies gelokaliseerd of gevoeld worden. 'Je' kan er niet bij. Net als dát wat het ‚Ik Ben‘ kan realiseren, maar het niet 'als ding' kan waarnemen. Het is het zelfde noumenon. Het enige en onkenbare subject. En daarmee is het een teken dat waar wij
naar zoeken (of gezocht hebben) altijd al aanwezig was en dus is. Het is het conceptloze 'Ik' of 'Ik Ben' vanaf het eerste moment van bewust worden in jouw leven tot heden. Ik besta en ik weet dat ik besta. Tijdloos en derhalve losstaand van de bewegingen van de imaginaire tijd. Daar zijn geen concepten voor nodig. Het IS.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Verder in ons gesprek besefte ik voor de zoveelste keer dat al het zoeken naar zelfrealisatie je feitelijk nooit naar het tijdloze kan brengen. Dat tijdloze is al de kern van ons wezen. Dat-wat-ziet is gelijk aan het tijdloze Heden of Nu, waarbij welk concept je er ook voor kan bedenken geen enkele invloed heeft op dat-wat-het-is. Verleden en toekomst zijn één gedachten stroom welke alleen op Dit Moment door het Tijdloze Zien 'gelezen' kan worden.<br />
<br />
Elk zoeken start vanuit een iemand welke streeft naar een gewenst doel, creëert onmiddellijk het idee van tijd en suggereert een vinden van de gewenste vorm en brengt je onmiddellijk weer in dualiteit. En al die stappen vereisen het gebruik van taal! De (mede)schepper van tijd en ruimte.</div><div class="Standaard"> </div><div class="Standaard" style="text-align: center;">* * *<br /></div><div class="Standaard">
<br />
Wie zei ook weer: Waar twee (of drie) bijeen zijn in de naam van ..... zal Deze aanwezig zijn.<br />
<br />
Zo voelde ons gesprek dus aan. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Voor mij betekende ooit het einde van de laatste illusies van een zoektocht. Wat vormloos en tijdloos is kan je - als een persoon - nooit ‚vinden‘. Onmogelijk.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Je kan dat alleen maar in essentie Zijn en dat ben je al als die steady state. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Het Zien (of Zijn) kan nooit gezien worden. Je bent het.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
En nogmaals; geen concept kan dat vastleggen. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Rob</div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-86542675153312993802019-11-27T21:34:00.001+01:002019-12-09T17:57:15.064+01:00NU! - bewerking van een oudere bijdrage.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4qc5BTQIRD5_-tO126LqHB4PEhAAEG-jQjnQuzrMKY-LVlp6S4hOAtTwHo1_7zEkTe4bY-OJavsgyZlvvCCLRV9p-iGAtTuJgvgEFmhJ6TYgW5IT_hecu8pir5XZvC93UHRiWsDQt-4w/s1600/heden+nu+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="369" height="325" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4qc5BTQIRD5_-tO126LqHB4PEhAAEG-jQjnQuzrMKY-LVlp6S4hOAtTwHo1_7zEkTe4bY-OJavsgyZlvvCCLRV9p-iGAtTuJgvgEFmhJ6TYgW5IT_hecu8pir5XZvC93UHRiWsDQt-4w/s400/heden+nu+2.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Is er wel een Heden of Nu tussen verleden en toekomst?</b></span><br />
Eigen tekening R. Ek</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDoVGrqEXLagzbjYHRGBuIcI5ZxOY03xppPBxL025xBrBDElq1ADtVY2EzFu5CSpNiUvbSv6HpjKSZ3c4QwNVFDGtPlBqzabKDXtChbTQ3R-Yz6kiloGBS8TzMSZ173Kv-tkKNt0z6t9M/s1600/dvz2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
Eén van de belangrijkste begrippen in hedendaagse (het is altijd vandaag...) spirituele kringen is - mede dankzij Eckhart Tolle - het eeuwenoude begrip Nu geworden (of is dat inmiddels al weer vervangen door een nieuw modeconcept: mindfullness....nowness dus en geen overvolle mind).
Er bestaan veel misverstanden over het begrip Nu, aangezien er verschillende opvattingen aan ten grondslag liggen. Mensen maken ruzie over begrippen en hebben vaak niet door dat zij elk uitgaan van verschillende betekenissen.
<br />
<br />
Menig bekend leraar of guru maakt dat nog eens extra ingewikkeld door zelf lustig te variëren met de betekenissen die hij/zij aan de gehanteerde kernbegrippen toewijst. Onder meer Sri Nisargadatta of -op een ander gebied - C.G. Jung zijn daar berucht om.
De eerste deed dat expres teneinde de 'mind', het denken, van zijn toehoorders geen enkele kans te geven zich te hechten aan begrippen. De tweede kreeg steeds nieuwe inzichten, maar behield meestal de zelfde termen. Je moest dus alles van hem lezen om pas na de laatste door hem geschreven tekst zekerheid te hebben. <br />
<br />
Laten wij nu (ha!) eens kijken naar een veelgebruikt begrip als 'Nu' op deze blog.
<br />
<br />
Nu, is voor mij geen tijdsaanduiding. Het zit niet als een stilgezet moment ingeklemd tussen verleden en toekomst. De pijl in de tekening boven probeert zich er tussen te dringen, maar dat lukt niet. Tenslotte waar zijn de grenzen tussen verleden en nu, en tussen nu en straks? Er is een continue beweging van verleden naar het idee van toekomst. En dat wordt louter Nu gezien. Je kan niet anders. Je kan niet daar-net zien. Of nu zien wat straks gebeurt. In feite is het ontdekken van Nu de ontdekking dat er in werkelijkheid helemaal geen tijd bestaat en dat er niemand is die dat tijdloze dus kan waarnemen.
Het is altijd Nu. <b>En dat blijk je dus zelf te zijn.</b> <br />
<br />
Vaak heeft men het over 'het' Nu. Nu is geen 'het', geen ding dat af te grenzen is van andere vormen.
'Nu' lijkt op een tijdsaanduiding: 'Nu' raak ik je aan, en nu is dat al weer een herinnering. Nu is de herinnering al weer een herinnering. De verwachting van een volgende aanraking kan wèl of niet ingelost worden. Dat weet je nooit. Een prognose van de toekomst is altijd voorwaardelijk. Maar je realiseert je die mogelijkheid enkel Nu. Elke gedachte laat zich Nu kennen en is Nu alweer verleden.En de knipoog is ook Nu. Maar alles wat er net was is Nu weer weg of anders.<br />
<br />
Maar is dit niet het Nu als tijd?
En wie heeft weet van bovenstaande conclusies? Wie is altijd aanwezig op alle momenten die wij dan Nu noemen? <br />
<br />
Wordt het begrip niet aan het verkeerde element geplakt?
<br />
<br />
Het begrip 'Nu' heeft mijn inziens geen betrekking op een begrip in tijd, of op één of meerdere gebeurtenissen die op dit moment plaats vinden. <i>Nu is het zuivere -niet wilsmatige- waarnemen ofwel het onveranderlijke bewustzijn waarin de waarnemingen doelloos gedaan worden.</i>
De waargenomen gebeurtenissen stromen ogenschijnlijk aan ons voorbij, soms met een nauwelijks bij te houden snelheid. Zo lijkt het. Niets is blijvend, niets staat vast. Alles wat vorm heeft (of lijkt te hebben) heeft het denken nodig om er in te kunnen bestaan. Alle vorm is in feite herinnering of verwachting. Denken dus. En dat vormt het Geheugen. Een bak vol met concepten en daaraan gerelateerde herinneringen.
<br />
<br />
Alleen bewustzijn, in de betekenis van zien/kennen/waarnemen/gewaarzijn/zijn is onveranderlijk en moeiteloos aanwezig.
'Je' -als de imaginaire persoon- hoeft er niets voor te doen. Er zijn zelfs geen begrippen voor nodig om te weten dat je er -als bewustzijn- bent. Je weet dat je weet, omdat je dat (woordeloos, intuïtief) weet. Er bestaat hier geen tijd.
Er is dus ook geen weg naar 'het Nu.' Het is geen 'staat', geen ding, geen hoedanigheid, die je via allerlei methoden kan aanleren of verwerven.<br />
<br />
Het kan niet als een 'iets' gevonden worden. Je bent het en wat je bent kan met geen mogelijkheid verklaard worden. Het is niet-iets. Je kan er dus ook niet uit raken.
<br />
<br />
Er is derhalve geen één van de vele aangeboden cursussen nodig om je naar het Nu toe te brengen en je er in te houden. Laat staan om het Nu leuker of mooier en succesvoller te maken. Dan heeft men het over de waargenomen gebeurtenissen die aan jouw geestesoog (Nu dus) voorbij trekken. De cursussen vinden plaats in de illusie van tijd en ruimte. Je kan er dus ook niet voor kiezen om hen wel of niet te doen. <br />
<br />
Jij, als Nu, bent altijd de stille waarnemer van de voortdurende stroom van ervaringen.<br />
<br />
Zoeken er naar betekent je er van afkeren, al is dat zelfs een niet passend beeld. Jij, als Nu, die jij in wezen bent, zal alle zoekactiviteiten automatisch waarnemen. Alles verschijnt in het conceptloze 'Ik-ben' waaraan o.m. het woord 'Nu' is gehecht. Het benoemen er van verandert niets aan wat je bent. Alleen is er de illusie van Nu (ik) als een 'iets' ontstaan.
<br />
<br />
Dat te doorzien is feitelijk voldoende. Je bent niet te doener, maar de bewuste tegenwoordigheid (die zelfs geen concepten vereist om te worden gerealiseerd) zelf, dus er kan niets meer gedaan te worden om jezelf - jouw Zelf - te worden.
<br />
<br />
Rob<br />
<br />
p.s. Eigenlijk zijn alle concepten onzin, want ontoereikend. Er zijn heel veel zenmeesters geweest die hun leven bleven hameren om je na het bovenbeschreven inzicht te blijven inspannen om de diepste graad van Verlichting te realiseren. Andere meesters, als een Lin-Chi (Rinzai) en Huang Po bleven er op hameren dat er niets te doen viel, anders dan de aandacht te houden op dat-wat-is. Niets kan wat mij betreft 'dieper' of 'nog fundamenteler' zijn dan je al als zuiver onbevlekt bewustzijn bent. Maar het kan nooit een ervaring zijn van een 'iets' of 'iemand.' De proef op de som is altijd bij grote ervaringen te realiseren wie of wat het is die dat ziet. Je blijft jezelf een mysterie.Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-7548170173887675192019-11-14T11:46:00.001+01:002019-11-14T11:51:37.370+01:00Uit de oude doos (2006) MU!<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9vD02Ef9Nf6Myj7P54ejrl6jFrxpgASWPrYE903jj7iAzD6uss4Y52Wi0I0khHECGQHbNigv4LjywQHAGpesr4goeXdnVWYiM_-UheVKiKgPZLISdqtLRw5hBUuZFdFC1YpsQlXX7_AA/s1600-h/Mu.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5224636163173487986" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9vD02Ef9Nf6Myj7P54ejrl6jFrxpgASWPrYE903jj7iAzD6uss4Y52Wi0I0khHECGQHbNigv4LjywQHAGpesr4goeXdnVWYiM_-UheVKiKgPZLISdqtLRw5hBUuZFdFC1YpsQlXX7_AA/s400/Mu.jpg" style="cursor: pointer; display: block; height: 180px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 136px;" /></a>MU!<br />
<br /></div>
Het wordt steeds lastiger met woorden aan te geven waarom het hier draait. Geheimtaal is nauwelijks te vermijden, maar ook die taal is onvolledig. Iets anders dan ons denken zal er iets in moeten herkennen.<br />
<br />
Een voorbeeld: “Nu is nu, maar is nooit nu”.<br />
<br />
Een tweede voorbeeld: Het beroemde MU uit de zenkoan, waarin een monnik de meester vraagt ”Heeft een hond boeddha-natuur? “Zenmeester Joshu riep als antwoord: “MU!” Dat betekent zoiets als: Niets. Niet iets, geen niet-iets. De ontkenning die ontkend wordt, want werkelijkheid ligt buiten ontkenning van de ontkenning en de ontkenning van welke conceptuele aanduiding dan ook..<br />
<br />
Mu is wat je bent. Ken je –uit directe ervaring- één deeltje, ken je alles.<br />
<br />
Dus het had ook een ander antwoord kunnen zijn. Niets is ongescheiden. Het woord doet er niet toe. Dit soort zinnen en kreten hanteert Zen om de onmogelijkheid aan te geven dat woorden de werkelijkheid kunnen beschrijven, laat staan de werkelijkheid te creëren.<br />
<br />
In onze wanhoop gebruiken wij heel wat varianten (ik laat de hoofdletters maar weg): nu, zijn, ik-ik, zelf, het, dat, christus-bewustzijn, boeddha-bewustzijn, de ene, en ga zo maar door. En dat in alle bestaande talen op de wereld.<br />
<br />
Vóór die taal is er conceptloze, vormloze en ongeconditioneerde intelligentie. Het is die intelligentie die op (voor mensen) onnavolgbare wijze de hele natuur vorm geeft en dat doet middels onvoorstelbare astronomische getallen.<br />
<br />
Niets in die te ervaren wereld staat ooit stil. Alles is continu in beweging. Niets valt vast te pakken. Wij zien geen dingen, wij zien enkel processen.<br />
<br />
De mens is een integraal deel van die natuur en kan als deel nooit het geheel verklaren.<br />
<br />
Nu is dus nooit te duiden, te herkennen of te verklaren. Wij zijn (het) Nu. Wij kunnen het alleen maar zijn. Wij kunnen onze bron nooit kennen. Voor het zien er van zouden ‘wij’ uit onszelf moeten stappen, en wat wij dan te zien krijgen kan dan nooit de essentie zijn. Wij zien dingen, schijngestalten. En zelf zijn wij inmiddels verdeeld....<br />
<br />
In de kern zijn wij (als aanwezigheid) het Zelf, en wat wij als onze persoon en ons lichaam beschouwen blijken bij nadere bestudering slechts ervaren objecten in ‘ons’ Nu te zijn.<br />
<br />
Wat kunnen wij verder doen? Het object kan niet zelfstandig denken, want het wordt allemaal gezien door wat wij werkelijk zijn. Het zien….<br />
<br />
Het Zien kunnen wij dus nooit en nooit kennen aangezien wij dat zelf zijn. Dit is de grens. “Gij die hier binnen treedt laat alle hoop (op een verklaring) maar varen.”<br />
<br />
Geen woord -hoe heilig dan ook- kan de werkelijkheid feitelijk weergeven of verklaren. Vergeet alle kennis.<br />
<br />
Wij zullen ons er bij moeten neer leggen dat er niets te verklaren valt. Maar wij kunnen elkaar wel helpen om elkaar tot die laatste woordengrens te brengen.<br />
<br />
Dan is alleen nog maar de weg van de directe ervaring. Of een stille langdurige weg van meditatie of keuzeloos gewaarzijn, of de radicale weg van het onverwachte, waar Zen zijn Meesters heeft gevonden. Met één klap moet je in het ongedeelde moment komen. De enige feitelijk werkelijkheid van de werkelijkheid van het eenvoudige alledaagse moment Nu (welke nooit ooit of straks kan zijn).<br />
<br />
Daarna valt elke illusie (van het denken) in duigen. De intuïtie neemt het van het denken over.<br />
<br />
Van zelf ontplooit zich dan de Stilte, die altijd al ‘onder’ ons lawaai van de dag aanwezig is en het Leven kan zich ongefilterd als ons ontplooien.Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-80469812075351976222019-11-14T10:52:00.000+01:002019-12-09T17:54:44.002+01:00Gevaarlijke begrippen (een 4e Update)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSH6428VKmCdyEORbAYTYxGpb1ucGVuIdJcXImIJ2UZQxShjVGCmM5nQlFck0uFIrhQI7YHOcml_3QKnxHCMu5ZyrF9RrwjFIuawy2Ntm42GCPh2EEcAGDKNMWAOJeuhR5G-RI1DyMAaM/s1600-h/gevaarlijk.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5113714256578282466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSH6428VKmCdyEORbAYTYxGpb1ucGVuIdJcXImIJ2UZQxShjVGCmM5nQlFck0uFIrhQI7YHOcml_3QKnxHCMu5ZyrF9RrwjFIuawy2Ntm42GCPh2EEcAGDKNMWAOJeuhR5G-RI1DyMAaM/s400/gevaarlijk.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center;" /></a><br />
<span style="font-style: italic;">Gevaarlijke begrippen zijn gevaarlijk omdat zij gauw misleidend zijn. Zij lijken een waarheid te vertegenwoordigen, spiritueel inzicht te vertegenwoordigen, maar zij leiden meestal tot verwarring. De Waarheid is nooit een begrip. Maar wij worden bijna doodgegooid met begrippen en hun tegenstrijdige betekenissen. Oorlogen zijn en worden er om gevoerd.<br /><br />Ik ben hier ooit gestart -als experiment- met een rubriekje dat zich langzaam kan uitbreiden. </span><br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Ik </span><br />
Suggereert dat er een afgescheiden, te koesteren identiteit bestaat. Waar een 'ik' is moet derhalve ook een ander zijn. Wanneer er een 'ik' is moet er wel verdeeldheid zijn. Maar er is alleen Eenheid en dat is Gewaar-zijn. In Gewaarzijn zijn degene die ziet, het zien en dat wat gezien wordt één en het zelfde. Kijk zorgvuldig waar dat 'ik-dat-ziet' zich bevindt. Je stuit voortdurend op objecten, gedachten, emoties en lichaamservaringen. er is geen vast stabiel centrum te vinden. Jouw wezenlijke natuur kan nooit een object zijn. Wie ziet?? Het maakt nooit deel uit van de duale wereld. Je krijgt nooit te zien wie ziet…… In het zien ben je al wat je bent.<br />
<br />
Hebben wij het met onze ik-ervaring dan altijd mis gehad? Ja en nee. Het ja, hebben wij net besproken. Nee, omdat het 'ik'-gevoel in feite het Ik van het Ik-Ben is. Bewustzijn dat zich bewust is van zichzelf. Dat Ik-Ben is de oorzaak van het ervaren ik en de ervaren wereld. Het Ik-Ben is niet het ultieme Zijn. Dat is Dat wat gewaar is van het Ik Ben.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Individu </span><br />
De meeste mensen beschouwen zich nog als een individu, als een zelfstandig opererende eenheid goed afgescheiden van de rest van de mensheid. Het begrip individu is afkomstig van het woord in-divide, ondeelbaar. Ongescheiden. Zoals onze lichamen vrijwel identiek zijn (dus een gemeenschappelijke grond moeten hebben) geldt dat ook voor ons bewustzijn en denken. De persoon is niet zelfstandig en afgescheiden. Het begrip persoon is afgeleid van het Griekse Persona, het masker dat Griekse toneelspelers droegen. Het Gemeenschappelijke tooit zijn manifestatie met vele maskers, maar het blijft het Ene in manifestatie.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Mijzelf </span><br />
John Wheeler zegt op zijn website in mijn ruwe vertaling dan ook zoiets als: "De erkenning van een ‘mijzelf’ houdt de aanname in dat ik afgescheiden en apart sta van bewustzijn. Ik geloof dan in een doener, vertegenwoordiger, denker, genieter e.d. Dit is een foutieve aanname omdat er niet zo’n onafhankelijk wezen te ontdekken valt door ons.” Hoe goed wij ook kijken, voeg ik daar aan toe. En zien wij uiteindelijk iets, dan worden wij keer op keer weer teruggeworpen op het feit dat wij zonder dat kennen, dat weten, dat zien, kortom zonder bewustzijn heel deze problematiek niet eens konden overdenken. Wij bestonden dan niet eens. <span style="font-style: italic;">Een intelligente schepping die onkenbaar is, is ondenkbaar!</span><br />
<br />
Het is eigenlijk onvoorstelbaar dat de meeste spirituele zoekers er zo lang van uit zijn gegaan dat wij bewustzijn hebben ( ik zie, ik voel, ik ruik etc) en nooit werkelijk hebben ingezien dat wij bewustzijn zijn!! Gewoon dit eenvoudige feit van er-zijn. Er waren teveel misleidingen op dit pad die ons afgeleid hebben van ons simpele zijn van wat is.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Ontwaken </span><br />
Dat doe je elke ochtend of overdag na een hazenslaapje. Spiritueel ontwaken zou suggereren dat er een 'staat' zou zijn, die er voor het wakker worden nog niet was. Dit is een misverstand. Het was er al, alleen de denker, jouw geheugen was gericht op het verwerven van ervaringen uiteindelijk uitmondend in de Ervaring van de Ervaringen. Maar het Onveranderlijke, het Onkenbare, het Aanwezig zijn is er elk moment van de dag, elk moment van 'jouw' leven. In wezen is er alleen inzicht dat je het Onveranderlijke zelf bent, als het Zien van jou en de wereld<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Verlichting</span><br />
Suggereert dat er een Staat is met prachtige gevoelens en verbondenheden, die je nu nog niet hebt, maar wèl -door veel je best te doen- kan verwerven. Het streven naar verlichting houdt je echter in tijd en ruimte. Je wil iets hebben of ervaren wat je nu nog niet denkt te hebben.....een diploma van zelfverwerkelijking! Dat willen hebben brengt je in tijd. Je verwerpt het heden, omdat je dat te weinig geluk brengt en je denkt dat geluk in de toekomst te kunnen verwerven. En dit opent de doos van Pandora, want er is een lange rij lieden, die op je staan te wachten om jou dat geluk te bezorgen. Maar je zoekt als het 'eindige' datgene wat oneindig is. Het 'gevolg' wil zijn eigen Oorzaak worden....<br />
<br />
Het geloof in de persoon, in het eigen 'ik', is het tweede probleem. Wat de persoon ook verwerft, het is nooit wat je bent. Het is een aanvulling op al die andere geobserveerde eigenschappen. Nu -Aanwezigheid/Kennen/Bewustzijn- is al wat je bent. Je bent datgene wat moeiteloos vooraf gaat aan alle gedachten, gevoelens en kennis.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Bliss</span><br />
Is een piek-ervaring, die nagestreefd wordt omdat het als bewijs geldt voor het gerealiseerd hebben van verlichting. En het is lekker om mee te maken. Maar alles wat de persoon ervaart is per definitie kenbaar en tijdelijk. De zogenaamde persoon is kenbaar en tijdelijk. Het is een object van het zien en is dus nooit wat je wezenlijk bent. Zodra je bliss ervaart, vraag jezelf dan af wie het ervaart en wanneer de bliss weg is, ben jij dan ook weg????<br />
<br />
Het oorspronkelijk begrip komt van "sat-chit-ananda" ofwel "bestaan-bewustzijn-bliss". Dit is wat je bent. Nisargadatta zei daarover: Bestaan is zijn, bewustzijn is kennen en bliss is 'loving to be'. Je wil graag bestaan en je zal er alles voor doen om in leven te blijven. In deze uitleg wordt de term niet verbonden met hemelse, liefdevolle, gelukzalige gevoelens, die als ijkpunt zouden moeten gelden voor jouw spirituele staat.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Vragen</span><br />
Zodra er een vraag is, is er een vragensteller. De vragensteller is een tijdelijk referentiepunt, dat slechts kan bestaan bij gratie van 'zijn' bron. De persoon (= de combinatie lichaam, denken en voelen) kan niet bestaan zonder zijn wezenlijke oorzaak. De vraag gaat vrijwel altijd over hoe je deze bron kan bereiken. Die bron kan je niet bereiken. Je bent die al. Dat kan je je realiseren door alles wat zichtbaar en ervaarbaar is, te doorzien als object van het Zien. En het Zien is wat je wezenlijk bent. Wanneer er geen vraag is, is er geen vragensteller, er is alleen onmiddellijke (=zonder intermediair) aanwezigheid.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Guru</span><br />
Iemand die zich opwerpt als guru suggereert hoger en verder te zijn dan normale stervelingen. Of betrokkene snapt het niet of hij/zij licht de zaak op. Wanneer nondualiteit is begrepen, is het zonneklaar dat guru en leerling beide Eenheid zelf zijn in manifestatie. De wezenlijke natuur van beiden is Onkenbare Eenheid. Niemand kan verder komen dan dit onkenbare Niets. Waar verschillen optreden is in het waargenomene. Echte guru's weten dat en zullen dat feit steeds benadrukken.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Kennis</span><br />
Kennis in de vorm van het verzamelen van boeken, uitspraken, anekdotes, aanwijzingen, methodieken etc. is weinig zinvol op het spirituele pad. Wanneer je eenmaal de vinger hebt gevolgd die naar de maan wijst -dus hebt ingezien dat je ware aard het onkenbare, onbereikbare en ongrijpbare Niets is, het Niet Iets, Leegte- dan blijft er weinig te melden over... Dus prat gaan op kennis is slechts het prat gaan op onwetendheid. <span style="font-style: italic;">Werkelijk inzicht is weten dat je niets weet en dat er niemand is die wat weten kan.</span><br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Vrije wil</span><br />
<span style="font-style: italic;">Wie</span> heeft een vrije wil? Er is geen zelfstandige entiteit, die wij ‘ik’ mogen noemen. Er is geen 'ik' dat aan het roer staat van zijn leven. Zoek dit zelfstandige ‘ik-centrum’ maar eens op! Je -als het Kennen- zal op louter ‘verschijningen’ stuiten. Objecten. Alleen het zien blijft ongezien. En dat is wat je dus wel moet zijn... Maar dat zien is niet een iemand. Dus, wanneer er een verlangen is, is er verlangen, maar niemand die ergens naar verlangt. Er is (zien van) handelen, maar niemand die handelt.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Nu</span><br />
Nu is geen moment in tijd, gelegen tussen verleden en toekomst. Verleden en toekomst zijn louter resultaten van denken in de vorm van herinneringen en verwachtingen. Het is domweg altijd Nu. Nu is wat je bent. Nu is niet iets. Is geen ding of eigenschap. Je kan er niet uit en je kan er niet in, want het is wat je altijd bent. Oefeningen om in het Nu te komen zijn dus klinkklare onzin. Je kan alleen inzien dat nu altijd Nu is, en dat het op dit stukje van de zin nog steeds Nu is, dat het altijd Nu is. Het kan niet anders dan Nu zijn. Alleen de verschijnselen lijken aan jou (Nu) voorbij te trekken, <span style="font-style: italic;">wat komt dat gaat,</span> maar Nu blijft altijd Nu. Alles verandert, maar jij als Nu nooit.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Meditatie</span><br />
Meditatie is -in woorden van Nisargadatta-een te zijn met Dat wat ons doet beseffen te bestaan. Er is geen weg naar een gewenst staat. Het is een verblijven in Dat wat je al die tijd al bent. Je kan niet proberen je zelf te worden, want je bent al dat Zelf. Meditatie is dus geen beweging, geen weg ergens heen.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Zelfbewustzijn</span><br />
Er wordt gezegd dat bewustzijn zich bewust is van zichzelf. Maar het Zelf is onkenbaar. Het is geen ding, geen verschijnsel. Gewaarzijn is nondualiteit. "Een en geen twee." Het is niet iets, het is niets. Maar zonder ook maar enig woord te behoeven gebruiken is er <span style="font-style: italic;">weten</span> van zijn. Er hoeft derhalve geen vuurwerk te ontploffen om dit te beseffen. Omdat bewustzijn is wat je in essentie altijd bent, kan je dus niet oefenen om bewust te worden. Je kan alleen proberen de radio af te zetten om de geur van stilte te ervaren. Nooit die absolute stilte zelf, dat is onmogelijk, want het zelf kan zichzelf niet ervaren.<br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Non-duaal handelen(....)</span><br />
Ik zie soms lieden die beweren -of subtieler: laten doorschemeren- dat zij na zelfrealisatie gebruik kunnen maken van hun realisatie in het dagelijks leven. Zij ontwikkelen dan cursussen voor non-duaal leiderschap of bedrijven non-duale therapie. Het is allemaal onzin.<br />
Non-dualiteit is een begrip dat duidt op het Absolute, op het conceptloze, onkenbare Mysterie van 'ons' Wezen. Nondualiteit is niet van deze wereld, het is Een en Niet-Twee. Het is ongrijpbaar. Er kan niets buiten staan dat Het kan observeren en beoordelen. Wij zijn het in wezen zelf, maar wij kunnen niet in ons Zelf terugkijken. Er bestaat geen apart bewustzijn om Bewustzijn te vinden. Alles is Bewustzijn (en niet het woord...). Er is dus in feite geen apart 'ik' en zijn Bron. Alles is Een. Het is dus ook geen Gereedschap om het ervaren leven naar 'jouw' hand te kunnen zetten of 'jou' te verheffen boven jouw medemens.<br />
<span style="font-style: italic;"><br /></span><span style="font-weight: bold;">Begrippen</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-weight: bold;"><br /></span>Begrippen zijn nooit wat zij aangeven. De werkelijkheid is nooit in woorden te vatten. Wij hechten te veel waarde aan woorden, zeker wanneer wij het hebben over wat wij zelf zijn, waar wij vandaan komen en waar wij naar toe gaan. Ons lichaam en de ons omringende natuur doen het allemaal probleemloos zonder woorden, trouwens ook wanneer het mis gaat. Woorden kunnen alleen maar verwijzen naar iets wat er is, maar wat niet te omschrijven is. Zodra de 'Weg' verstandelijk begrepen is, moeten de woorden en hun constructies rigoureus verlaten worden. Het laatste woord dat wij nog kunnen bespreken (maar meer ook niet) is Leegte of Niets<span style="font-weight: bold;"></span><br />
<span style="font-weight: bold;"><br /></span><span style="font-weight: bold;">Leegte, Niets</span><br />
Leegte of het Niets of het Ongeborene zijn allemaal redelijk neutrale begrippen om het onkenbare zijn te omschrijven. Maar het is een zinloze oefening. Het denken weet er geen raad mee, omdat het denken zijn eigen bron niet kan doorgronden. Bewustzijn is pas mogelijk door het gewaarworden van verschillen tussen licht-donker, goed-kwaad, stilte-geluid etc. Dat wat nooit verandert kan geen object zijn van denken.<br />
Eigenlijk kan je alleen omschrijven wat het niet is. Niet dit en niet dat. Niets wat je waar kan nemen. Er valt dus helemaal niets over te zeggen. Het wordt ook wel Licht genoemd of Ruimte, maar die begrippen hebben niets te maken met zichtbaar licht of ervaarbare ruimte. Of er is Niets of er is beweging en vorm. En die laatsten zijn duaal en slechts tijdelijk van aard.<br />
<br />
Wij hebben het dus over iets dat totaal ontoegankelijk is voor alle menselijke begrijpen en streven. Dus er valt ook niets over de werking er van te zeggen en er valt dus ook geen enkele winst mee te behalen.<br />
<br />
En hier uit volgt de paradox van ons bestaan, zoals Nisargadatta dat zo mooi verwoordde: "<span style="font-style: italic;">Al datgene wat je kent als jezelf, bèn je niet en dàt wat je niet, nooit, kan kennen -maar dat wat wel Nu deze zin leest- is nu exact wat je wèl bent."</span><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">Meer valt er niet te weten, te begrijpen of te doen. Verder kan je als 'je' niet komen. De Weg gaat tot hier. Je hebt (je als het) niets gevonden. Het zien..dat ben je! De zoektocht is ten einde. Voor de rest gaat het leven Nu zoals het gaat want er is geen 'jij' die het doet....</span></span><br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">Noumenon (nieuw)</span><br />
<br />
<span style="font-weight: bold;">
</span><br />
<div class="Standaard tm6">
Grieks voor 'dat wat aan het verstand verschijnt' of 'door het verstand gedacht wordt', het tegengestelde van phainomenon, 'dat wat aan de zintuigen verschijnt' (ofwel fenomeen). Een begrip
bijvoorbeeld waaraan geen voorwerp beantwoordt is een noumenon. Een 'waarde' is zoiets</div>
<div class="Standaard tm6">
In de antieke <u><a href="https://www.ensie.nl/jules-grandgagnage/filosofie">filosofie</a></u> werd de noumenale wereld gelijkgesteld met de wereld van de ideeën die alleen door de filosofische geest gekend konden worden. Daarmee in tegenstelling stond de wereld van de fenomenen, die werd gelijkgesteld met de
wereld van de zintuiglijke werkelijkheid, bekend bij de ongeletterde geest. De moderne filosofie ontkent over het algemeen de mogelijkheid van kennis die onafhankelijk is van de zintuigen. <u><a href="https://www.ensie.nl/jules-grandgagnage/immanuel-kant">Immanuel Kant</a></u> gaf van dit standpunt de klassieke versie, die zegt dat de noumenale wereld kan bestaan, maar volkomen onkenbaar is voor
de mens. In de kantiaanse filosofie wordt het onkenbare noumenon soms gekoppeld aan het onkenbare "Ding an sich". (bron: Winkler Prins) </div>
<br />
<br />
<br />
<div class="Standaard tm6">
<b><span class="tm9">Noumenon</span></b>, plural <b><span class="tm9">Noumena</span></b>, in the <u><a href="https://www.britannica.com/topic/philosophy">philosophy</a></u> of <u><a href="https://www.britannica.com/biography/Immanuel-Kant">Immanuel Kant</a></u>, the <u><a href="https://www.britannica.com/topic/thing-in-itself">thing-in-itself</a></u> (<i><span class="tm10">das Ding an sich</span></i>) as opposed to what Kant called the phenomenon—the thing as it appears to an observer. Though the noumenal holds the contents of the intelligible world, Kant claimed that man’s
speculative reason can only know phenomena and can never penetrate to the noumenon. Man, however, is not altogether excluded from the noumenal because practical reason—<i><span class="tm10">i.e.,</span></i> the capacity for acting as a <u><a href="https://www.merriam-webster.com/dictionary/moral">moral</a></u> agent—makes no sense unless a noumenal world is postulated in which freedom, God, and immortality <u><a href="https://www.merriam-webster.com/dictionary/abide">abide</a></u>.</div>
<div class="Standaard tm6">
The relationship of noumenon to <u><a href="https://www.britannica.com/topic/phenomenon-philosophy">phenomenon</a></u> in Kant’s philosophy has engaged philosophers for nearly two centuries, and some have judged his passages on these topics to be irreconcilable. Kant’s immediate successors in German Idealism in fact rejected
the noumenal as having no existence for man’s intelligence. Kant, however, felt that he had precluded this rejection by his refutation of Idealism, and he persisted in defending the absolute reality of the noumenal,
arguing that the phenomenal world is an expression of power and that the source from which this power comes can only be the noumenal world beyond.</div>
<div class="Standaard tm6">
Written By:<u><a href="https://www.britannica.com/editor/The-Editors-of-Encyclopaedia-Britannica/4419"> The Editors of Encyclopaedia Britannica</a></u></div>
<div class="Standaard tm6">
<br /></div>
<br />
<br />
<span style="font-size: 85%; font-style: italic;">Foto © www.minipunks.com</span>Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-60482878771162921282019-08-15T10:18:00.000+02:002020-09-15T10:18:31.948+02:00Niets kan je alleen ontdekken wanneer er niets gedaan wordt.......door niemand (uit de oude doos en enigszins bewerkt)<blockquote><br /></blockquote><blockquote>In een interview - gemaakt door Kicken en Smit - zei de Amerikaanse Advaita leraar Wayne Liquorman dat “de fout die de meeste zoekers (moeten…r.e.) maken, is dat zij spiritualiteit benaderen op de zelfde manier als zij alle andere dingen in het leven gewend zijn te interpreteren, te behandelen en na te streven.” </blockquote><p><br />
Ik neem het stokje maar weer over: Het gaat er om dat wanneer de zogenaamde persoon zichzelf wil (moet) vernietigen om zodoende op te gaan in het Ene (wat ook weer slechts een concept is), de persoon zich alleen maar weer versterkt. <br />
<br />
Wij hebben echter te maken met iets totaal anders dan een baan te willen zoeken, te kiezen welk merk pc of auto wij willen kopen of meer kennis willen vergaren over een onderwerp om iets bijzonder spiritueels toe te voegen aan onszelf.<br />
<br />
Wil je datgene realiseren wat gelijk te stellen is aan dat wat aan ons - het leven - ten grondslag ligt (of wat het feitelijk onlosmakelijk is), zijn er andere beginselen nodig. Om die te ontdekken moeten er eerst een aantal dringende vragen gesteld worden en misverstanden doorzien worden..<br />
<b><br />
</b><br />
<b>Ten eerste: heb je enig idee omtrent de aard van wat je zoekt? </b><br />
Zoek je geluk? Wat is dat? Zoek je Verlichting? Maar wat is dat? Een cadeautje? Een prestatie, een diploma? Geloof niet in een woord of ervaring maar kijk er naar, voel het, zie wat het is. Is die Ene Ervaring wat je zoekt? Maar wat is echt waar? Wie heeft die ervaring? Bij dit soort vragen is hulp van buiten af meestal aan te bevelen. Jouw eigen blinde vlekken krijg je anders niet te zien. Uiteindelijk begrijp je: Je zoekt jezelf. Maar dat heeft niets met jouw persoonlijke eigenschappen en jouw historie te maken. Je zoekt (en dat wordt je in alle mogelijke varianten verteld in breed beschikbare literatuur, video’s en bijeenkomsten) datgene wat voorafgaat aan jouw persoon. Het enige wat (-zijnde tijd- een vormloos-) onvindbaar is. Je zoekt iets wat buiten de wereld, buiten tijd, en buiten alle waarneming staat. En al deze woorden zijn feitelijk niet waar….want het staat ook niet los van de wereld. <br />
<br />
<b>Ten tweede moet je je bewust zijn wat je er mee wil.</b><br />
Wil je de persoon verheffen t.o.v. jouw ervaren zelf en/of andere mensen of ben je werkelijk bezig om de essentie van wat je bent te achterhalen, wat dat ook is en wat het je ook kost? Want er kan ook een moment komen dat je niets meer kan doen dan alles maar los te laten. En zelfrealisatie als doel vergeten. <br />
<br />
<b>Ten derde: wat kan en ga je er aan doen?</b><br />
Je kan niet de geëigende strategieën gebruiken die je in jouw leven gebruikt heb om een opleiding te volgen, een baan te vinden en een huishouding te runnen. Het als doel na streven door middel van kennis vergaren, begrijpen, concluderen, houdt je allemaal in tijd. Waarom kan dit niet? Zie boven. Maar wat dan wèl??<br />
<br />
<b>Ten vierde: heb je enig idee wie zoekt?</b><br />
Heb je je ooit de vraag gesteld wie je bent, wat dat ‘ik-hier’ is? Ben je de altijd veranderende sterfelijk persoon? Ben jij degene die alles doet, die voor alles verantwoordelijk is, die de schuld moet dragen voor alles wat mis is gegaan? Maar wie is het die zich bewust is van die persoon? Ben jij jouw zintuigen of zit daar nog iets anders achter? Dat vereist geen kennis in woorden, maar een directe onmiddellijke beleving van wat je in essentie bent en wat je dus niet in essentie bent. Kijk, en zie waar dat leven van jouw leven is.<br />
<br />
<b>Ten vijfde: doorzie vervolgens wat tijd is.</b><br />
Wanneer je niet de wezenlijke aard van wat tijd is hebt begrepen, zal de zoektocht meestal een eindeloos en vruchteloos gebeuren worden. Immers zoeken veronderstelt een gewenst doel in tijd. Je hebt tijd nodig om alles te begrijpen en te worden wat je wenst….. Tijd is denken. Tijd is imaginair verleden en toekomst. Tijd is nooit waar je werkelijk in leeft. Waar zou het Universum, waarin je leeft, in tijd en ruimte naar toe kunnen gaan? Kan oneindige ruimte verouderen? Een verleden hebben? Een grens hebben? Dat kan dus niet. En waar zet jou dat? Je leeft enkel Nu. Hier, dit moment. En vergeet die begrippen, want die staan niet voor wat Het is. Wat betekent dat? Dat er geen weg is, geen zoeken naar iets wat straks te vinden valt. Alles bestaat alleen op dit moment. En er bestaat geen volgend moment, al suggereert taal dat dit wel zo is. Het blijft, nu, nu, nu. En daar in bestaan geen oorzaak-gevolg relaties, geen causaliteit. Je kunt niet iets doen om iets anders –dat je denkt nu nog niet te hebben- te verwerven.<br />
<b><br />
</b>
<b>Ten zesde en nauw samenhangend met ten vijfde: doorzie wat oneindigheid is.</b><br />
Er wordt ons verteld dat ruimte oneindig is. Geloof dat niet, maar onderzoek het: Wanneer je de ogen sluit en gevoelsmatig de innerlijke ruimte van het lichaam aftast, zal je al snel merken dat deze ruimte niet ophoudt bij jouw huid. Er blijkt geen verschil te zijn tussen de innerlijke en de uiterlijke ruimte. Ruimte houdt in geen enkele richting op. Er is geen einde aan. Er is geen buitengrens. Want wat zou er achter een hypothetische grens kunnen bestaan? Niet-Ruimte? Waar dus geen buitengrens bestaat bestaan dus ook geen binnengrenzen. Geen individu, geen ding, bestaat apart van ruimte. <br />
<br />
<b>Wat kan (je) dan wel? </b><br />
Je kan het Verlichting noemen en het dan bij een leraar of meester willen ophalen of het boos willen afdwingen. Maar zo werkt het dus niet. <br />
<br />
Het kan alleen Nu gerealiseerd, geweten worden. Hoe doe je dat? Dat doe je (de persoon, de doener, dus) niet.<br />
<br />
Nadat je jaren tevergeefs gemediteerd, gelezen, gekeken, gehoord & gediscussieerd hebt zal op een gegeven moment de wanhoop toeslaan. Wat je ook geprobeerd hebt, altijd blijft de deur gesloten. Mooie ervaringen blijken slechts tijdelijk te zijn. Wat volgt zijn nieuwe teleurstellingen. Je geeft het op. Je hebt alles gegeven. Lichamelijk, mentaal, jouw tijd en geld en vaak ook relaties. Het is op, het is over. Het doel blijkt onbereikbaar te zijn. Je keert –verslagen- weer terug naar het gewone leven. <br />
<br />
Denk je. En dan ineens……<br />
<br />
Ja, dan ineens kan het Leven zelf bij jou binnenkomen en je verzwelgen, niet gestuurd door jouw persoon, niet gehinderd door allerlei beelden en verwachtingen. Niet ingeperkt door beperkte ideeën, niet meer afhankelijk van woorden. Het is nu werkelijk leeg binnen jou. Dan is alles Leeg. Er zijn geen grenzen meer. Er is geen ik en een ander meer. Er is geen weg meer om jou ergens naar toe te leiden. Er is geen doel meer. Er is geen jou meer. Geen doener. Er is alleen er-zijn. Zijn, Zien. Het is enkel Dit. Wat er is, maar wat –wanneer er naar gezocht wordt - niet is.<br />
</p><p>En vergeet weer alle zojuist gebruikte begrippen.</p><p>
Of - wanneer dit niet gebeurt en er begint weer wat te kriebelen – lees je in Advaita over het louter onderzoeken van wie je bent. Wat ben je? Wie doet het? Je doet de oefeningen van Douglas Harding. Je kijkt naar degene die je zoekt, ongefilterd. In dat zien blijft alleen het zien over. Zelfonderzoek dus. Dan kan de shift plaats vinden. Je ziet dat je kennende - immer aanwezige - ruimte ben, vormloos, zonder grens. Het oude ‘je’ hoort bij de immer veranderende persoon, dat louter een object tussen alle objecten is. Maar er is geen garantie dat je ‘het’ blijvend pakt. ‘Het’ moet jou pakken. Ofwel de doener moet doorzien worden. Die blijkt een illusie. Je bent niet de baas, niet de architect van jouw leven. Alles wordt gedaan, alles IS, zoals het is. Geboren worden, leven en sterven. Alleen jij bent ongeboren en onsterfelijk. Het vinden van dàt kan je dus ook niet doen. Want dat ben je.<br />
<br /><br /></p>Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-62154763401496913792019-05-20T08:16:00.002+02:002020-07-22T10:39:10.810+02:00Leegte...Niets.......<br />
<div class="Standaard" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX9YC5rMQDTWah7396t4_Tfg5CGxDXJ7gxlxgARqMHbGgeqmLAxQTL8gy0eQwb0qBACdLdb8GVGAFUkFzfdo85P65f6mq2NGSDrgAn3HJRibLcnF9esbw2jQe0VoVfcaBXOHT6QiiqbYQ/s1600/IMG_0010.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Ik ben alleen een afbeelding" border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX9YC5rMQDTWah7396t4_Tfg5CGxDXJ7gxlxgARqMHbGgeqmLAxQTL8gy0eQwb0qBACdLdb8GVGAFUkFzfdo85P65f6mq2NGSDrgAn3HJRibLcnF9esbw2jQe0VoVfcaBXOHT6QiiqbYQ/w320-h240/IMG_0010.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Al weer een tijd geleden zat ik naar de Verwondering op NPO2 te kijken en vooral te luisteren naar het gesprek van Annemiek Schrijver met de mij (toen nog) onbekende Leo de Jong. Deze Dominicaanse priester bleek in Rotterdam
(ik ben op Zuid geboren en getogen en woon inmiddels al weer bijna 7 jaar weer in Rotterdam) al jaren en jaren actief te zijn geweest. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Ik zocht al langer naar een ontmoetingspunt nadat ik zo’n 35 jaar - vooral in mijn eentje - was bezig geweest met a-Dwaita, Zen en de laatste tijd met ook de Westerse Mystiek (Eckhart). </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Ik had er een website (het Chakraplein) aan gewijd en - nadat ik daar mee gestopt was - de blog hier, die ik nog steeds zo nu en dan aanvul. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Ik ben nooit achter een echte levende guru of leermeester aangelopen, maar ik had er toch wel eens behoefte aan wat vragen door te spitten. Maar een niet erg stevige gezondheid en ook geen volle schatkist
hielden mij regelmatig tegen. Maar het internet bleek een rijke bron voor communicatie ook over dit onderwerp.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
De uitzending met Leo de Jong was prachtig en het vormde voor mij een soort van bevestiging waar ‚ik‘ zo ongeveer zat op mijn weg (die uiteraard geen weg is). Ja, bij zo’n man zou ik
graag aanschuiven naar aanleiding van de vraag of ik wel goed zit.... </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Groot was dan ook de schok, toen ik zoekend naar zijn Leerhuis (Spiritualiteit op straatniveau) las dat hij de vorige week (t.o.v. de herhaalde uitzending) tijdens een groepsreis van het Leerhuis daar in Griekenland op 87 jarige leeftijd
overleden was. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Maar zoals dat gaat, overledenen kunnen nog steeds gezien en gehoord worden via de media....<br />
<br />
Hij vertelde bij Annemiek Schrijver over één van zijn meest schokkende ervaringen toen hij als jonge priester in een spirituele crisis kwam, waar hij wegzakte in een donkere vieze gladde buis en dat hij
daar niet uit kon komen. Hij moest zich maar ‚laten‘ gaan en kwam daarna in een oneindige void (leegte) die verschrikkelijk was.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Zo rond mijn tiende had ik ook een dergelijke ervaring. Ik had toen ook een heldere droom, waar ik ook bij mijn volle bewustzijn was. Ik stond op een grasveld in de buurt van Rockanje, en een meter of 20
stonden mijn ouders en zus bij een heg te praten met mensen, die daar achter de heg op een weggetje stonden. Ik zakte ineens door de grond, wat een moeras bleek. Ik riep in doodsnood om hulp, maar niemand reageerde. Die mensen
achter de heg waren kennelijk belangrijker dan mijn tienjarige ‚toen‘. Ik zie nog steeds de beelden voor mij dat ik hulpeloos wegzakte en de natte grond en drab langs mij steeds sneller ‚omhoog‘ gleed (dus ik wegzakte).
Ik kon mij nergens aan vasthouden en verdween in de diepte. Ik wist dus toen al, dat ik alleen maar op mij zelf kon vertrouwen op de weg die ik te gaan had. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Zo’n twintig jaar later kwam ik opnieuw in die donkere oneindige void. Ik was al ziek en lag in bed. Beneden hoorde ik de visite. Ik zweefde ineens in een stikdonkere leegte. Daar was het doodstil. Ik probeerde daar in beweging te komen, maar ik sliep. De dag er na bleek ik verschrikkelijk ziek te worden, wat ik maar net overleefde. Daarna begon het zoeken pas echt serieus.
Wie was ik nu werkelijk en wat hadden die ervaringen voor boodschap?</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Nu, vooral door mijn eigen weg gaan. Het was niet anders en het is nog steeds zo. Mijn omgeving moe(s)t er maar weinig van weten en vrienden haakten af of wilden er niets van weten. Het spijt mij, ik kon
niet anders. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Ik weet nu dat 'ik weet dat ik weet' en dat ik 'wat ik werkelijk ben' niet (en nooit) kan kennen, omdat ik (als onpersoonlijk tijdloos bewustzijn) dat ben. En wat ik ben (en alle levende wezens zijn) kan
nooit door ‚mij’ gekend worden omdat mijn werkelijke 'ik geen vorm heeft en tijdloos is. Kijken naar mij-zelf zou dus het noodzakelijke scheppen betekenen van iets dat kijkt en iets wat bekeken wordt. Dualiteit
dus. Zelfs de beruchte of geliefde (vol-ledige) void is dus maar een observatie. Daar waar geen tijd is, is ook geen ruimte. Dus er is niets kenbaars. En de kenner kan niet gekend worden, omdat die samenvalt met het onkenbare..... .</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Mijn persoon en lichaam zijn net zo zeer objecten in het zien als alles waarin ik in verkeer en alle anderen die ik tegenkom en de wereld in al zijn facetten waar wij in bewegen. Dat 'ik' uit deze zin wordt dus als een idee (concept) gekend en kan dus nooit zijn wat ik werkelijk ben. </div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Verlichting en zelfrealisatie zijn geen ervaringen van de persoon en waar er geen persoon is, is ook geen ervaring. Nondualiteit of het Noumenon is/zijn niet te ervaren.Door niemand.<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Ik verkeer als persoon niet in voortdurende bliss (want wie zou daar weet van hebben?) en weet dat er geen enkele streven daarnaar ook maar enige zin heeft. Ik als persoon doe dit allemaal niet. En wie
of wat dit onnavolgbaar (in tijdloosheid en ruimteloosheid) doet, legt daarvoor geen verklaring af, want is niets.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
Je bent dan voorbij de taal, waar geen enkel concept ook maar enige betekenis heeft t.o.v. dat-wat-is.</div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard"><br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
<div class="Standaard">
<br /></div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-66108933028070512072019-04-03T10:10:00.001+02:002019-08-20T09:19:14.628+02:00Einde van het zoeken door de eindigende zoeker.<br />
<div class="Normaal">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhpoKe6-y-QVgbFlSS3q7s8W-xX8R9T6-d20C-FQQEAy-8oKWDlXI1KYKPw5Pymi3mHv59mAsUp2BjuaCuHUO1VAJHRnFkcLruvTSYT4yv7bL5VaxggmHe-p0cZ2Slo1XYk9Btwj-wDz4/s1600/Afb001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhpoKe6-y-QVgbFlSS3q7s8W-xX8R9T6-d20C-FQQEAy-8oKWDlXI1KYKPw5Pymi3mHv59mAsUp2BjuaCuHUO1VAJHRnFkcLruvTSYT4yv7bL5VaxggmHe-p0cZ2Slo1XYk9Btwj-wDz4/s320/Afb001.jpg" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Eigen opname</td></tr>
</tbody></table>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Wanneer het zoeken is afgelopen is ook de illusie van de zoeker dat er wat gevonden kan worden beëindigd. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Er is dan woordeloos weten dat ‘ik’ puur onpersoonlijk bewustzijn ben. Alles wat ‘ik’ meemaak vindt in mij plaats.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Dus dualiteit vindt plaats in non-dualiteit, ofwel in Tijdloosheid en Ruimteloosheid.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Over non-dualiteit valt niets anders te zeggen dan dat er niets over te zeggen valt. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Zodra er concepten gebruikt worden om het wezen er van te duiden zal er niets zinvols volgen.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Zo kan beweerd worden dat de ‘bron’ (of ontelbare synoniemen voor dit begrip) nooit gekend kan worden door een ‘gevolg vanuit die bron’.... </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Je kan ook beweren dat alles wat gekend wordt en kan worden, binnen/van-uit/via het onkenbare kennen geschiedt. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Dan zit je al heel dicht bij de oplossing, maar ook nu weer zijn er concepten nodig om deze ‘ont-dekking’ uit te dragen.En daar gaat het dan al weer direct mis. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Veel verder moet je daarom niet willen gaan, want ‘je’ blijft nog steeds in de dualiteit van een conceptuele wereld steken..</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En elk gehanteerd begrip vraagt weer om een nadere definitie en een verklaring naar aanleiding van welke directe ervaring dit begrip uitgekozen is. Als er al een keuze is. en als er al een vrije keuze is
van een ‘iemand’ met een vrije wil.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
De clou is juist dat het totaal verdwijnen van de illusie van het ‘zijn’ van een 'persoon' met een vrije wil de voorwaarde is van zelfrealisatie. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het is nooit de persoon die de Waarheid vindt. Het is de Waarheid welke zichzelf realiseert in of via de persoon...... </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En die schrijft geen stukjes.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Rob Ek</div>
<div class="Normaal">
3 Maart 2019 </div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-75085978848350535452019-01-06T22:31:00.000+01:002019-04-03T10:16:35.441+02:00Geen weg. <br />
<div class="Normaal">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjmAwdEeFOPKcpAL1mNQHRQNETXAyVL9IEPDPvcTgCJBvQUKvxbmVkANiJurbUfaVwTcLr-ZajU2RIlSiMDByecUsKT1gRZZno0cC7KvXVymKF-Guu9QwPqBsY19CCZBEki2m_FTD1DtU/s1600/IMG-20181021-WA0004.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjmAwdEeFOPKcpAL1mNQHRQNETXAyVL9IEPDPvcTgCJBvQUKvxbmVkANiJurbUfaVwTcLr-ZajU2RIlSiMDByecUsKT1gRZZno0cC7KvXVymKF-Guu9QwPqBsY19CCZBEki2m_FTD1DtU/s320/IMG-20181021-WA0004.jpeg" width="180" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Eigen foto van laantje in Nesselande.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Voorzichtig rondtastend in de leegte welke geen tijd en ruimte kent, wordt het rondtasten onmiddellijk waargenomen. Er bestaat geen tijd of afstand tussen. Er is geen 'ik' die gebruik maakt van de functie zien om iets anders waar te nemen. Er is maar één -tijdloze- observatie. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Ik ben dat rondtasten niet. Dat zijn gedachten die vorm willen geven aan wat al begrepen is, en die dat begrijpen willen vastleggen in de vorm van overtuigingen. Ook dat alles wordt onmiddellijk stil waargenomen. Alleen het waarnemen kan niet waargenomen
worden. Daar houdt alle zoeken mee op. Er zit niets achter het waarnemen. Er is alleen weten van weten. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
„Wees stil en weet dat je het weten bent." Niet het weten in woorden, maar weten dat je het Zelf (wat dus niet het gehanteerde concept bepaalt) bent wat altijd onveranderlijk IS. Alle beweging is illusie geconstrueerd
door weer die gedachten, door concepten, door taal.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Die geven de indruk van beweging, van verandering, van verleden naar toekomst, begin en einde.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Maar dat einde zal ook gezien worden, immers het zien is niet aan tijd gebonden. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
De aangeleerde concepten hebben ons ‘ik’ opgebouwd en uitgebreid. Maar zij zijn leeg (aan een persoonlijk zelf). </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Vallen die gedachten weg door gebrek aan geloof aan hen en aan aandacht, dan onthult zich Dat altijd en eeuwig al IS. Wat nooit - al was het maar een nanoseconde - is weggeweest.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Ik ben Dat, altijd geweest, al is er in feite geen tijd geweest. Woorden zijn bedrieglijk. Daarom wordt ook de ontkenning ontkend. Tot er niets over is dat verdeeld kan worden in tegenstellingen, dan is er alleen
zien (of zijn), wat er altijd al was of of liever IS.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Tijdloos.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-46795929529020588172018-09-05T21:46:00.000+02:002018-09-05T21:46:04.881+02:00De zoeker is zoek......De zoeker wordt doorzien wanneer hij gezien wordt als weer een vorm in bewustzijn. Elke beweging wordt stil en zonder doel automatisch waargenomen. <br />
<br />
Het is het zien wat feitelijk gezocht wordt en bij het besef dat het zien altijd <i><b>is</b></i> (zonder inspanning van wie of wat) is het klip en klaar dat 'jij of 'ik' dat zien (of bewustzijn, kennendheid) bent.<br />
<br />
Alles wat gezien wordt kan nooit zijn wat je wezenlijk bent.<br />
<br />
En zien kent geen tijd en ruimte en concepten en is altijd hier-nu, wat niets is.<br />
<br />
Het zoeken heeft dus geen doel en kon dus niets vinden, dat kon ontsnappen aan het Zien.<br />
<br />
Alleen het Zien blijft onvindbaar en dat is dat jij en ik zijn. <i><br /></i><br />
<i><br /></i>
<i><br /></i>
<br />
<i> </i>Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-3665324452937459332018-06-30T08:56:00.001+02:002018-07-19T10:47:46.092+02:00'Lachwekkend' simpel - Uit de oude doos<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNOD_AeE_ionZi-zeQ4KnSaqMsu41Y5UKM_3zAr5FAVNKae0ctcnkmCs5PN9m32JxqYz999LeHY15TI4mkZFo0QfjrZ1ang4yOW4bjEeKXgvYtBXpyTJcze5X1cYoXlVbo0c5U5i66A_Y/s1600-h/05.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5121125029374002226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNOD_AeE_ionZi-zeQ4KnSaqMsu41Y5UKM_3zAr5FAVNKae0ctcnkmCs5PN9m32JxqYz999LeHY15TI4mkZFo0QfjrZ1ang4yOW4bjEeKXgvYtBXpyTJcze5X1cYoXlVbo0c5U5i66A_Y/s400/05.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center;" /></a><br />
Misschien moeten wij er maar eens mee ophouden.<br />
Al die geniale zinsconstructies<br />
Die zogenaamd diepe discussies<br />
Dat lesgeven en dat proberen te begrijpen<br />
Het oordelen over anderen (er zijn geen 'andere' anderen)<br />
Moeilijk doen over wat zo eenvoudig is...<br />
<br />
Neo-dit en traditioneel-dat<br />
Al die zogenaamde Leren, de kerken, de priesters, de Meesters<br />
Al die Superwezens die het ooit 'gezien' hebben<br />
En waarvoor je eeuwen later nog steeds moet knielen<br />
Waardoor hun boodschap onbereikbaar werd<br />
<br />
Al die raadgevingen hoe je je zelfs na het Inzicht dient te gedragen<br />
.....heb je het eindelijk gevonden zijn er weer voorschriften.......<br />
Al die hel en verdoemenis die je beloofd worden wanneer je het niet wilt of kan geloven<br />
En op jouw eigen benen wilt gaan staan<br />
<br />
De zo lang gezochte waarheid is zo ongelofelijk simpel<br />
Dat iedereen er over heen kijkt<br />
Alleen het denken maakt het zo ingewikkeld<br />
Je bent Dat wat voorafgaat aan de gedachte, aan die twee woorden: "Ik Ben"<br />
Of slechts aan het woord 'Ik' of aan welk woord dan ook.<br />
<br />
Aanwezigheid<br />
Opmerkzaamheid<br />
Gewaar-zijn<br />
Leven<br />
Er-zijn<br />
Nu<br />
Bestaan<br />
<br />
Dat wat ziet<br />
Zien<br />
Dat wat hoort<br />
Horen<br />
Dat wat proeft<br />
Proeven<br />
Dat wat voelt<br />
Voelen<br />
Dat wat ruikt<br />
Ruiken<br />
<br />
Het onmiddellijke en enige Nu<br />
Waarin alles te vernemen is<br />
Waarin al die woorden en al die ervaringen dit moment samenkomen<br />
De stille ruimte waarin alles gehoord en gezien wordt<br />
<br />
Er is al veel te lang veel te geheimzinnig over gedaan<br />
Grote Meesters, Kardinalen en Heiligverklaringen<br />
Dikke boeken, traktaten, inquisities, oorlogen, zelfmoordaanslagen<br />
Hebben van die Stilte een onneembare vesting gemaakt<br />
<br />
Je bent gewoon heel eenvoudig dat-wat-dit-alles-gewaar-is<br />
<br />
Verblijf daar in, zet je tentje er in op<br />
En ook dat laatste is onzin als raadgeving<br />
Want je.....het.....is er toch al die tijd al<br />
'je' hoeft er niets voor te doen<br />
Voor dat wat je al bent.<br />
<br />
En veel van degenen die deze waarheid ontdekken<br />
Gaan hard lachen<br />
Of glimlachen in stilte<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: 85%;">Illustratie: "De Deur deur", computergegenereerde tekening © 2005 Richard de Vries, Rotterdam</span>Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-57955169638443672892018-06-09T10:48:00.000+02:002018-07-19T11:18:47.047+02:00STILTE<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie7LoB1f9ej8ZYoFW2oFLWy6yIHBXs07JwjrbDymdnpGW_GNpS9tCQcDZTV1gHffgXyZZHEIbeMJ5ghxxdBQXkyPFMzTVX4VtmQdEP4EG-Rhtd2bZIBfrUhd8iC-CmB-12Jmh53GqFd0c/s1600/zien.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="491" data-original-width="303" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie7LoB1f9ej8ZYoFW2oFLWy6yIHBXs07JwjrbDymdnpGW_GNpS9tCQcDZTV1gHffgXyZZHEIbeMJ5ghxxdBQXkyPFMzTVX4VtmQdEP4EG-Rhtd2bZIBfrUhd8iC-CmB-12Jmh53GqFd0c/s320/zien.bmp" width="197" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bron: Rob Ek (2018)</td></tr>
</tbody></table>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b>
</b></div>
<div class="tm5 Normaal" style="text-align: center;">
<b>De enige effectieve manier van het ‘doen’ van dingen/acties om de eigen essentie te vinden is het realiseren van het niet bestaan van onwetendheid</b> (op dat gebied; r.e.). </div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Deze zin heb ik niet zelf
bedacht maar is van Sri Ramana Maharshi in het als verjaardagscadeau verkregen boek A Practical Guide To Know Yourself (Ramana Maharshi Centra for Learning, Bangalore, First Edition 1992, p. 96)</div>
<div class="tm5 Normaal">
<br />
De zin betekent dat je al bent wat je zoekt, en dat kan je ontdekken wanneer je beseft dat waarmee je zoekt dus het gezochte is!!! Jij bent het enieg wat geen vorm heeft en wat niet in tijd en ruimte verkeert. Waar zou dat moeten kunnen vinden?<br />
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Ik heb hier al vaker uitgelegd dat elke vorm van doen je daarmee in dualiteit blijft, ofwel in de wereld van tegenstellingen. </div>
<ul>
<li>Doen heeft een doel nodig</li>
<li>Een doel bevat altijd een wens tot een bereiken van een resultaat</li>
<li>Dat resultaat heeft weer een herkenbare en veelal gedeelde inhoud en naam nodig</li>
<li>Dat doel is dus een gewenst iets dat er op dit ogenblik niet voor je bestaat</li>
<li>Dus je wilt dat doel realiseren (waar maken) en daarvoor heb je middelen nodig, als daar zijn;</li>
</ul>
<ul></ul>
<ol style="margin-left: 40px;">
<li>Een duidelijk idee van het doel</li>
<li>Een idee van de weg die daar naar toe kan leiden</li>
<li>Een aantal door leraren of boeken voorgestelde of voorgeschreven methoden</li>
<li>Een of meerdere leraren of guru’s</li>
<li>Tijd</li>
<li>Geld (boeken, cursussen, reizen)</li>
</ol>
<ul style="margin-left: 40px;">
</ul>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Kortom allerlei strategische stappen waarmee wij gewend zijn ons leven, onze wereld en onze medemens te benaderen, te sturen of te verwijderen..... ofwel: wij blijven zo als vorm in de vormenwereld die
per definitie dualistisch is.</div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Het ‘íets’ tracht d.m.v. vele andere ‘ietsen’ het ‘Niets’ te be-grijpen en te be-reiken. </div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Dat gaat dus niet.</div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Hoe komen wij dan tot een realisatie van ons (non-duale) Zelf zonder in de val te trappen van de onvermijdelijkheid van ons duale bestaan? Wat wij ook doen, alles is dualiteit. Wat wij ook nastreven,
het doel is altijd een bedachte vorm zoals uitgedrukt via concepten.</div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Velen voelen de oplossing ook al stillekens aankomen: niks doen! Geef het maar op! Je streeft iets na waarvan je eigenlijk alleen maar een idee hebt op basis van wat je gehoord en gelezen hebt en wellicht
wat spirituele ervaringen. Maar ja ervaringen worden ervaren en wie is de ervaarder? De ervaring kan nooit Non-dualiteit zijn. Het tijdloze en het vormloze kan immers niet ervaren worden, als een ‘iets’ dat wij
in werkelijkheid zouden zijn.</div>
<div class="tm5 Normaal">
</div>
<div class="tm5 Normaal">
Niets doen is dan het Bahkti, de overgave, "Niet mijn wil, maar Uw Wil geschiede." En let er op dat het ‘Uw’ als drager van de overgedragen 'Wil' niet wordt ingevuld als een Hoog Iets of Iemand die het allemaal
wel even zal regelen. Een Iemand waarmee je ook kan communiceren en onderhandelen...... </div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Uiteindelijk zal je voor Zelfrealisatie (beseffen van) ook de alle mogelijke beschreven Oorzaken (dus ook de "U" moeten passeren! Want die stond(en) toch weer tussen jou, de zoeker, en het Gezochte......</div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Het Niet Twee is ook letterlijk Niet Twee. Daar kan geen 'ik' en een Ander of Iets Anders bestaan.... </div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Daarom stellen alle grote Mystici of Guru’s dat een zoektocht alleen maar van nut is teneinde de zoeker te laten beseffen, dat het Gezochte op deze manier nooit gevonden kan worden. Je bent het
Gezochte al, dus elke beweging naar iets buiten je zal resulteren in een onmiddellijk van jouw centrum af bewegen! </div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Je bent dan gelijk verder van huis dan wanneer je besloten had gewoon hier te blijven en niets te zoeken. Thuiskomen is dan ook thuisblijven.</div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Het intellectuele begrip van de overgedragen wijsheid dat elk levend wezen deelt in het Ene Wezen (ofwel Puur Onpersoonlijk Bewustzijn) is echter niet voldoende.</div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Je zult alle herrie van jouw denken moeten zien af te zetten (wat nooit lukt door eigen inspanning) of liever domweg te negeren en gewoon in stilte verblijven in Wat Is. Maar nooit en te nimmer vanuit een doel! In de totale onwetendheid van hoe en wat en daarna de de totale overgave aan het kan de ontlediging echt plaatsvinden.</div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
Niet stil zijn met het doel stil te zijn en zo het Nieuwe binnen te halen. </div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
En dan herhaal ik de begin zin van Ramana: <i><span class="tm10">De enige effectieve manier van het ‘doen’ van dingen/acties om de eigen essentie te vinden is het realiseren van het niet bestaan
van onwetendheid</span></i></div>
<div class="tm5 Normaal">
<br /></div>
<div class="tm5 Normaal">
<i><span class="tm10"></span></i>En Ramana voegde daar aan toe<i><span class="tm10">: Bestaan is gewaarzijn, wat de ontkenning is van onwetendheid.</span></i></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-40830843844906285242018-06-02T12:31:00.002+02:002019-01-06T22:47:18.997+01:00>100.000<br />
Beste lezers,<br />
<br />
Deze week zijn het aantal pageviews van deze blog de 100.000 gepasseerd. Ik weet niet hoe ik dit getal exact moet duiden, maar het is wel duidelijk dat blogs als dit (zonder reclame en zonder publieke optredens) toch publiek weten te trekken. En ik besef dat ik het de lezer vaak niet gemakkelijk heb gemaakt. Maar het onderwerp wordt steeds ongemakkelijker.<br />
<br />
Deze blog was in feite mijn dagboek waar ik meldde wat ik aan inzichten had verworven tijdens mijn zoektocht. Hoever ik was of 'er' nog van af was viel moeilijk te doorgronden, ook voor mijzelf.<br />
<br />
Wanneer 'het' gevonden is, is de persoon (de persoonlijkheid, het ego) verdwenen. Wat rest is puur onpersoonlijk bewustzijn. Daar (hier dus) bestaat in wezen geen tijd, noch ruimte. <br />
<br />
Ter viering heb ik (met behoud van de originele plaatsingsdatum) het <a href="https://inzichten.blogspot.com/2006/01/het-allereerste-stukje.html" target="_blank">eerste stukje</a> herplaatst. De stofkam was dit stukje genadig geweest. Trouwens ik heb alles wat ooit hier stond keurig bewaard. Ik loop de teksten door om te kijken wat weer aan het daglicht getoond kan worden.<br />
<br />
Nog even een opmerking over de reacties. Ooit stonden deze open, maar vaak ontaardden naar mijn gevoel de discussies in verwarring. Ware spiritualiteit en mystiek zijn geen eenvoudige onderwerpen. Via veel lezen en kennis verwerven kan je het gevoel krijgen dat je al aardig op 'weg' bent. Dat idee had ik ook eind jaren 1990.<br />
<br />
Hoe feller de discussies waren en hoe meer energie er werd gestoken in het proberen anderen te overtuigen van de eigen visie, des te verder kwam ik van wat ik later pas begreep als de weg die geen weg kon zijn.<br />
<br />
<br />
Taal - en dat is het enige middel via een blog als dit - heeft slechts een tijdelijke functie tot je door krijgt dat het Ware, het Gezochte zich voorbij (de) taal 'bevindt'.... geen meervoud dus om dat de Bron van alle dingen noch tijd, noch ruimte inneemt. Er bestaat niets anders.<br />
<br />
Alleen al wanneer je deze laatste zin tot je door laat dringen, snap je dat jij als denkende persoon aan het einde van het streven bent gekomen. Zonder taal vervalt alle zoeken. Probeer maar een doel te vinden wanneer er geen woord meer voor bestaat.... Het gaat nu om herkennen van jouw originele natuur en er is geen doen en weg meer, wat je ten dienste staat.<br />
<br />
Ook alle mooie indelingen van ons chakrasysteem heb je niets meer aan. Ook niet dat er na dit leven een soort wiskundige laag is waar in je dan zou bestaan. En daar 'achter' zijn weer andere lagen.<br />
Mijn inziens zijn dat allemaal mind-producten.<br />
<br />
Je oriënteert je via Zen of a-Dwaita op non-dualiteit, waar geen 'ik' en een ander bestaat, ofwel op Geen Twee.<br />
<br />
Maar de<i> je </i>dat zich <i>oriënteert</i> op <i>Dat</i> wat <i>tijdloos en vormloos</i> is, staat zowel met een mond vol tanden als met legen handen.<br />
<br />
Zelf de directe ervaring kan niet meer in woorden en paden worden vastgelegd.<br />
<br />
Hoe dit nog tot verdere uitleg kan leiden is ook voor mij een raadsel<br />
<br />
rob<br />
<br />
n.b. Wanneer je klikt op de Toren rechtsboven kan je mij altijd direct persoonlijk mailen. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-50393987599672021532018-05-12T10:40:00.000+02:002018-06-08T11:57:35.658+02:00Nondualiteit <br />
<blockquote class="tr_bq">
<div class="Normaal">
<i>Het hart loopt weer normaal en ik vervolg maar weer waar ik mee bezig was. Maar ja....dat 'ik' wil alles maar naar zich toe trekken. Alleen het zien daarvan (door 'iets' anders) doet de leidende rol van het 'ik' door de mand vallen.</i></div>
</blockquote>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Wanneer het denken ofwel de persoon het <i>kennen</i> in zijn centrale positie wil ontkennen, zal het denken zijn eigen positie centraal stellen. Ik ben hier de baas. Ik doe het. Ik slaap, ik wordt wakker, ik eet , ik
loop, ik stop, ik schrijf etc etc.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Maar dit alles wordt dus moeiteloos en niet-intentioneel ofwel automatisch <i>gekend.</i> </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het ik of het ego kan niet bestaan zonder dit kennen ofwel dit bewustzijn.</div>
<div class="Normaal">
Zodra het 'ik' zijn dominante positie bedreigd ziet, zal het proberen 'het kennen' ofwel te ontkennen of wel trachten het te sturen.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Maar het kennen is geen functie dat de persoon ten dienste staat. Bewustzijn Is er. En zonder dat is er niets of is er geen weten van iets. Zonder dit kennen is er geen weten van de persoon. Dus dit is al voldoende bewijs dat de persoon nooit het fundamentele 'ik' kan zijn.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Ook wanneer je dit allemaal ontkent, wordt dit onmiddellijk gekend (ofwel gezien of waargenomen). </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Je kan je dus niet meester maken van dit kennen door het te ontkennen.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Ook het ontkennen wordt gekend.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En waarom is dit alles van groot belang bij het kunnen begrijpen van de spirituele weg die moet leiden naar Zelfrealisatie?</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Waarom kan het kennen (al worden er vele namen aan gekoppeld) niet ontkend worden? Omdat het er altijd is. Je weet dat je bent, dat je bestaat, omdat je weet dat je bestaat. Dat is onontkenbaar. Je kan nooit
weet hebben van jouw bestaan als er geen kennen is, zoals bij de droomloze slaap of bewusteloosheid. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het kennen is geen vorm, geen fenomeen. Geen object, geen hoedanigheid. Het is geen eigenschap van iets of iemand anders. Je kan het je niet toe-eigenen. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het is het leven of het zijn zelf, welk begrip er ook aan wordt vastgeplakt. Je verschijnt en verkeert er in. Het is het ultieme, het ene subject, het onzichtbare en ongrijpbare noumenon.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
</div>
<div class="Normaal">
Heb je eenmaal ingezien of (minder) begrepen dat alles wat je denkt te zijn en denkt te doen immer automatisch gezien ofwel gekend wordt, kan je de kenner nooit claimen als jouw eigen ‘ik’ dat
zich met vrije wil kan ontfermen over ‘jouw’ leven. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
„Ik leef niet mijn leven maar het leven leeft mij“ zei ooit een zenmeester.*)</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Alles wat je meemaakt en ziet hoort ruikt proeft en voelt verschijnt in bewustzijn ofwel in onpersoonlijke kennen.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Kennen kan je niet kennen of herkennen omdat je dit in diepste wezen zelf bent. Het blijkt het Uiteindelijke te zijn dat gezocht wordt. Het Onveranderlijke, het Tijdloze, het Ruimteloze. Het is er, maar
is er nooit als een te ont-dekken fenomeen. Duidelijk is dan gelijk, dat het kennen nooit gevonden kan worden vanuit het gekende. Het object kan zijn subject nooit kunnen kennen en omvatten.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
De relatie is altijd omgekeerd en op het laatst zal zelfs het onderscheid tussen kenner en het gekende verdwijnen. Het noumenon staat dan niet meer tegenover het fenomon. In non-dualiteit, wat in feite niets
(niet iets, geen ding, niet herkenbaar) is, bestaat geen enkel onderscheid meer.<br />
<br />
Daar is ook geen taal meer en zonder concepten valt er niets meer te duiden of toe te lichten. Er heeft dus ook niemand toegang toe, want het is je wezenlijke natuur. En zelfs deze
woorden kunnen het niet duiden. Het is ook niet elders, maar altijd hier, waar geen tijd (nu) of ruimte (hier) bestaan.<br />
<br />
Je valt er mee samen, dus valt er niets 'apart' te vinden dat jouw essentie zou zijn. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Dus alle pogingen om nondualiteit te willen gebruiken als een middel tot verheffing of verbetering van het persoonlijk leven zijn gebaseerd op een totaal onbegrip van wat non-dualiteit in houdt. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Zelfrealisatie kan nooit iets persoonlijks zijn. Het is de realisatie van het Zelf dat het zich abusievelijk gecommitteerd heeft aan de persoon, dus aan een tijdelijke verschijning. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En door dit onmiddellijk te zien is dat probleem opgelost. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Bewustzijn is tijd- en ruimteloos en nooit van of als een iemand.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
*) zoek je deze quote in het Engels via Google krijg je geen bron van deze uitspraak te zien. Merkwaardig. In het Nederlands krijg je dan o.m.<span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">‘Ik leef niet meer, maar Christus leeft in mij.’</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Maar ja de vraag is of je al niet altijd <i>Dat</i> al was. Wanneer het herkend is, kan je dit bevestigen. </span></span></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-16380587960892246822018-01-12T11:07:00.002+01:002020-07-08T15:30:48.094+02:00Wie ben ik? (update2)<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhahOL_MHjDxjoGck3Dm8wAzi1u17FW5QuQqbnb2wsjZDq3kyI6W_nzIcUSkjDGCD9dJ9qhhOLJ60rEjO8MtUmu0X5eBuBVTAwUbYonxCyIAcKOwTAAKNpp4ojjnlxgW6IGTwaluwZj_xo/s1600/IMG_0839.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhahOL_MHjDxjoGck3Dm8wAzi1u17FW5QuQqbnb2wsjZDq3kyI6W_nzIcUSkjDGCD9dJ9qhhOLJ60rEjO8MtUmu0X5eBuBVTAwUbYonxCyIAcKOwTAAKNpp4ojjnlxgW6IGTwaluwZj_xo/s320/IMG_0839.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto Rob Ek - Dualiteit vs Eenheid</td></tr>
</tbody></table>
<blockquote class="tr_bq">
Om al het voorafgaande op deze blog weer eens positief te duiden:</blockquote>
<div class="Normaal tm5">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><i>Je hebt geen bewustzijn, maar je bent bewustzijn</i></span></blockquote>
</div>
<div class="Normaal">
En dat inzicht gaat niet met woorden maar middels directe ervaring en de term 'middels' is dus in dit kader de meest foute toevoeging. Er is geen middelaar. Het betreft hier de directe ervaring van wat je al bent, waar zelf en ervaring gelijk zijn aan elkaar. Dus zien = zijn en dat is geen persoonlijke eigenschap!<br />
<br />
Vreemd is (of vind ik) dat veel zoekers die ik ken(de) totaal niet geïnteresseerd zijn in deze directe ervaring die ook zonder het gebruik van concepten on-ontkenbaar is.<br />
<br />
Wanneer enkelen vroeger bij mij langskwamen was het meestal binnen een 20 minuten (of veel sneller) gepiept. 'Ik' leidde hen naar de directe ‘eigen’ ervaring
van het aanwezig of tegenwoordig zijn. Wat zij vonden was niet van mij maar van hen zelf. En dat zelf bleek dus het zelfde zelf te zijn van de zogenaamde ander.<br />
<br />
Maar verder.... nee! Er moest gepraat worden of uitgelegd. Meerdere a-Dwaita vrienden van mij die bijna 10 jaar met mij discussieerden over het wel of niet hebben van een vrije wil, vertikten het gewoon om die vraag eens op een andere manier, die van de directe ervaring, te verkennen.<br />
<blockquote class="tr_bq">
<br />
<i>Inmiddels heeft Mooji deze methode ook ontdekt en noemt deze de Invitation. Fred Davis in de USA had dit ook jaren geleden ontdekt en dacht lange tijd dat hij de enige was die dat ontdekt had. Maar na verloop van tijd kwam ook hij er achter dat dit al in de Middeleeuwen bekend was. </i><br />
<h1 class="quoteText" style="background-color: white; color: #181818; font-family: "merriweather", "georgia", serif; font-size: 14px; font-weight: normal; line-height: 21px; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px;">
</h1>
</blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="background-color: white; color: #181818; font-family: "merriweather", "georgia", serif; font-size: 14px;">“What we are looking for is what is looking.” </span><a href="https://www.goodreads.com/author/show/149151.Francis_of_Assisi">Francis of Assisi</a></blockquote>
</div>
<div class="Normaal">
Ja, wij putten allemaal uit dezelfde bron.<i> "</i>Wat ziet is wat werd gezocht." Wat voelt is wat werd gezocht. <b>Maar in de directe onmiddellijke ervaring kan het niet anders dat je herkent dat er geen scheiding is tussen de zoeker
en het gezochte</b>. De kenner is het gekende. Subject en object blijken het zelfde. Het Zelf. Maar geef het eigenlijk maar geen naam, dan trek je het weer in dualiteit. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En 'Dat?' valt alleen te zien in het tijdloze nu. Dit moment dus.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Met andere woorden, je was vanaf jouw geboorte al datgene wat je later wellicht jaren of decennia ben gaan zoeken. Alles wat in de toekomst gerealiseerd moet worden is onbereikbaar voor de directe ervaring van dat wat je nu bent.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
De een is dan direct klaar en een ander laat zich weer door de gedachten inpakken, die zeggen dat dit allemaal veel te gemakkelijk is en die gedachten laten je weer een stapel boeken op een rijtje zetten,
die je allemaal gelezen moet hebben wil je verlicht kunnen geraken. Je moet het verdienen tenslotte.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Je zoekt dus naar verlichting of zelfrealisatie met dat wat je zoekt. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Dit (wat Nu is) direct -conceptloos- te ervaren is wat het is.<br />
<br />
<blockquote>
<i>Een andere zaak is of deze oefening het totaal verdwijnen of in Meister Eckharts termen de volledige ontlediging van de persoonlijkheid in houdt. Zowel Mooji als Davis hebben het over honderden die middels deze weg ontwaakte zijn. Misschien is dit zo voor een enkeling, maar wat ik zo zie en lees vraagt de absolute wedergeboorte om véél meer dan die oefening. N.l. om een totale ontlediging. Ofwel een absolute overgave en een volledig verdwijnen van het ego en al zijn componenten. En dat weer vraagt een totaal wegvallen van alle wil, van alle streven naar zelfrealisatie, dus van alle zoeken.</i></blockquote>
</div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-62295985410472811822017-12-15T10:52:00.001+01:002018-05-12T10:39:04.344+02:00Het “Cogito ergo sum” van René Descartes<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="3" style="height: 121px; width: 600px;"><tbody>
<tr><td height="20"><blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Ik zat wat te googelen op het begrip<a href="https://mens-en-samenleving.infonu.nl/filosofie/70653-solipsisme-wat-is-reeel-en-wat-is-illusie.html" target="_blank"> 'solipsisme'</a> en kwam daar wat uitspraken van Descartes tegen, die volgens een scribent bewees dat Descartes gelijk had dat het denken de voorwaarde was voor ons eigen bestaan. Of er 'anderen' zijn' kunnen wij nooit bewijzen. Maar ook in dit artikel zag men een veel belangrijker inzicht over het hoofd. En daar wil ik het deze keer over hebben. Lezers van mijn voormalige Chakraplein zullen het wellicht herkennen.</span></blockquote>
<div class="MsoBodyText2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="MsoBodyText2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span style="font-size: xx-small;">Een citaat van Descartes:</span><span style="font-size: xx-small;"><o:p>
</o:p>
</span></span></div>
<div class="MsoBodyText2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify" class="MsoBodyText2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><i>"Ik had
allang beseft dat men, bij het handelen, zich vaak moet houden aan
meningen waarvan men weet dat ze onzeker zijn, hoewel men moet doen
alsof ze ontwijfelbaar zijn, ( ….…) ; <o:p>
</o:p>
</i></span></div>
<div align="justify" class="MsoBodyText2">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><i>maar omdat ik
mij uitsluitend wilde wijden aan het zoeken van de waarheid, meende ik
nu juist het tegenovergestelde te moeten doen en al datgene, waarin ik
mij iets twijfelachtigs kon voorstellen als volstrekt onwaar te moeten
verwerpen, teneinde na te gaan of daarna nog iets zou overblijven,
waarvan ik mocht geloven dat het absoluut onbetwijfelbaar zou zijn. <o:p>
</o:p>
</i></span></div>
<div align="justify" class="MsoBodyText">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><i>Zo besloot ik,
omdat onze zintuigen ons soms bedriegen, te veronderstellen dat niets is
zoals het ons door de zintuigen wordt voorgespiegeld. En omdat sommigen
zich vergissen bij het redeneren, zelfs als het gaat om de meest
eenvoudige meetkundige problemen, en fouten maken, en ik meende dat ook
ik mij kon vergissen, verwierp ik - als onwaar - alle redeneringen die
ik daarvoor als geldige bewijzen had beschouwd. En tenslotte,
overwegend dat alle gedachten, die wij hebben als wij wakker zijn, ons
op dezelfde wijze ook kunnen overkomen wanneer wij slapen, zonder dat er
dan één bij is die waar kan zijn, nam ik het besluit, te doen alsof
alles waarvan ik mij ooit bewust was geweest, niet meer waarheid bevatte
dan wat ik op bedrieglijke wijze droom.</i></span></div>
<div align="justify" class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><i>Maar onmiddellijk
daarop besefte ik dat, terwijl ik aldus wilde menen dat alles onwaar is,
het noodzakelijk was dat ik die dat dacht, iets was.<br />
En beseffend dat deze waarheid : <b> Ik denk, dus ik ben
zo sterk en zo zeker was dat zelfs de meest buitensporige
veronderstellingen van de sceptici niet bij machte waren haar aan te
tasten, meende ik dat ik haar zonder enig bezwaar kon beschouwen als het
eerste uitgangspunt van de filosofie dat ik zocht.</b>"</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="FR" style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span style="font-size: xx-small;">René
Descartes, </span><i><span style="font-size: xx-small;">Discours
de la méthode</span><o:p>
</o:p>
</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;"><i><span lang="FR"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: xx-small;">Bron:http://home.hetnet.nl/~herakleitos/Kennistheorie/Descartes.htm</span></span></i></span></div>
</td>
</tr>
<tr>
<td height="21"></td>
</tr>
<tr>
<td height="21"><div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Ja, en zo is het dus niet. Descartes
vergat naar de bron van het denken te kijken. Wij zijn niet de denker. Wij zijn het zien van gedachten (het denken is ook maar een containerbegrip). Op deze blog ga ik daar een aantal keren diep op in. Wij zijn niet de
denker, want wie is het die deze conclusie trekt? De denker? Ik neem
mijzelf waar, de denker neemt de denker waar.......het subject dat het
object waarneemt zou dus gelijk zijn aan het object. Dat kan dus niet. De
denker, het denken kan niet aan zichzelf ontstijgen om zichzelf waar te
nemen. Het denken denkt, en het kan niet zien, voelen of horen. </span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Het denken is een functie (van
woorden, zinnen), waarmee wij ons innerlijk en uiterlijk leven, dat wij kennen
door onze zintuigen, kunnen organiseren. Wij benoemen objecten en
gebeurtenissen. Zo ontstaan woorden met een min of meer erkende betekenis
(vaak ook niet...). Die woorden vormen de taal, waarmee wij kunnen
communiceren, tenzij de ander andere woorden voor onze objecten
gebruiken....De ander spreekt dan een ander taal. Dan moeten wij ons
redden met handen en voeten en door steeds harder te gaan praten.... Wat zinloos is. Wij
staan met een mond vol tanden.</span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Het denken is dankzij die woorden de
organisator van ons geheugen. Het denken denkt als functie de toekomst
te kunnen voorzien. Maar dat is allemaal niet zo. Het denken kan alleen
werken met reeds gekende woorden en gekende betekenissen van vorige ervaringen. Met het totaal
nieuwe, het totaal onbekende, weet het geen raad. Krishnamurt wees er altijd op dat fit dan een moment van diep inzicht kon betekenen. Wanneer de gedachten uit zichzelf stil vallen is daar de stilte van het Zijn.</span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><i>Het denken is niet de laatste, de primaire
instantie in ons, van ons. Het denken kunnen wij niet gelijkstellen aan
ons 'zijn', ons leven.</i></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Besef wat dit in houdt. Wij zijn niet
het denken, wij zijn niet de persoon. <b> Wij zijn datgene wat het denken (de som der gedachten) kan waarnemen.</b> En de waarnemer kan nooit gelijk zijn aan dat wat het
waar neemt*). Wanneer het denken stopt is er altijd een blijvende
aanwezigheid die dat waar neemt. Ergo, wij blijven bestaan, ook zonder
denken.</span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Wij zijn de waarnemer van het denken,
van het gegoochel met woorden, van 'onze' emoties en beelden. Alles wat wij zien
komt en gaat. Alleen de waarnemer of liever; het waarnemen blijft altijd -verborgen- aanwezig.</span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Verborgen omdat wij de waarnemer in onszelf (en bij de ander) niet
kunnen zien, voelen of ervaren. Wij zijn het waarnemen zelf. Wij zijn
niet het gedoe van de wereld, van de processen van opkomst en ondergang.
Wij zijn niet het geboren worden en sterven. Wij staan 'daarbuiten' en
kijken toe. Hoewel 'daarbuiten'.... Wanneer je de ommekeer (de
be-kering) hebt gemaakt,
al is het maar even geweest, dan weet je dat alle gebeuren van de wereld
in jou plaatsvindt. In Jou, niet in jouw persoon, niet in Jantje of
Marietje, maar in jou als de immer Aanwezige, als de immer Onvindbare. </span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Kijk maar eens nu -op dit ogenblik dat
je dit leest- aandachtig naar het
beeldscherm, bekijk het apparaat zelf, en dan wat er op staat, deze
woorden, de kleuren, de afbeeldingen en richt dan in één keer je
aandacht op datgene dat naar het beeldscherm kijkt. Jij....ik.... En ervaar hoe
het beeld ineens verschuift. Ervaar wat het met je doet.... Ervaar hoe
het gevoel van het waarnemen verandert. Zie hoe het beeld ook verandert. </span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Want jij bent ruimte, openheid,
geen vast punt in de ruimte, aanwezig, doch ongrijpbaar.....en ook ruimte is maar een concept. Wat kan nog geduid worden voorbij de woorden? Je weet -zonder woorden- dat je bent, maar nooit wat je bent.</span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Je bent het mysterie zelf!</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">
</span><br />
<blockquote>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;">*) </span><span style="font-size: x-small;">Uiteindelijk zal blijken dat er geen onafhankelijke
waarnemer en het (los daar van) waargenomene zijn. Er is alleen
waarnemen, zien, zijn. Alles is Een. Niets iets, dat een ander iets
ziet. Het 'iets' wat geacht wordt te zien, blijkt onvindbaar. Achter het
zoeken, achter het zien is niets. Het zien kan niet in zichzelf zien.
Dat wat gezien wordt kan slechts bestaan bij gratie van zien.
</span></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;">Zonder zien is er voorts geen weten van bestaan van
het geziene. Zien en iets zien treden tegelijk op. </span>
</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: x-small;">Aangezien er ook niemand is die ziet, is er alleen
Zien. </span></blockquote>
</td></tr>
</tbody></table>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-27738384100446467242017-10-10T11:08:00.003+02:002018-06-02T21:14:22.872+02:00Wie zoekt naar wat?<div style="text-align: center;">
. . .</div>
<br />
<br />
<div class="Normaal">
Het is weer tijd voor een nieuwe toelichting. Wat op zich al weer onzin is. Er is helemaal geen tijd. En toelichting op wat en door wie en voor wie?</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het zogenaamde ‘Ik’ lijkt al weer decennia bezig met het onderwerp Zelfrealisatie. Eerst als breed oriënterende lezer en stuntelende zoeker, daarna -'mijn' weg in de a-Dwaita gevonden te hebben- met de
vraag hoe en wat. Eerst ben ik zelf aan de slag gegaan met mediteren en invoelen. Ik ging wat satsangs bezoeken en ik heb een diploma gehaald als chakratherapeut. Ik kwam daar al snel achter dat het met anderen ‘voelen’
of `waarnemen’ van energieën (chakra’s, aura’s, nadi’s), er spontane reacties kwamen vanuit een mysterieuze bron.<br />
<br />
Wie of wat is die bron? Die bron viel niet te lokaliseren noch in mijn omgeving
noch in mijzelf. Het leek in de directe ervaring op een oneindige leegte, waar begrippen als ruimte, tijd, hier,daar, mijn, anderen e.d. feitelijk geen enkele betekenis hebben. Er waren geen grenzen, dus ook geen buiten en binnengrenzen, dus ook geen centrum,
dus ook geen hoedanigheden ofwel er viel niets te verwerven door een iemand.<br />
<br />
Ik bleek datgene te zijn (en niet samen te vallen met!) wat ik zocht, maar kon daarom niets vinden. Er bestond helemaal geen ik en wat anders.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Daarmee verviel ook het zoeken door ‘mij’ als die onvindbare iemand naar iets dat die ‘mij’ zou bevrijden en/of verlichten.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Maar zelfs dit verhaaltje van een iemand over die zoekende iemand is onzin. Ik ben de zoeker niet, maar dat wat ik en iedereen en alles in wezen alleen maar <i><span class="tm5">is</span></i>. Puur onpersoonlijk gewaar zijn. Dat ben je al, dus wat is het nut van zoeken? </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En alle gehanteerde concepten in deze laatste zin, zijn dus ook weer onzin. Wat Is kan niet gekend worden. Het is Kennen zelf. Je weet dat je bent en je hebt geen bewijzen nodig dat je bent. En wat is het nut van zoeken dan
naar wát je bent?<br />
<br />
Je zoekt alleen maar bewijzen, omstandigheden, eigenschappen, hoedanigheden...... Je wilt iets te pakken krijgen voor jou-zelf, maar je tast in Leegte. Je zoekt naar dingen die nu niet zijn. Naar verhaaltjes uit het zogenaamd
geheugen. Maar dat kan alleen maar heden gekend worden. Wat gebeurt dat gebeurt. Verzet je er tegen is dat wat er gebeurt. Doe je niets, dan is dat wat er gebeurt. Wat is, is alleen maar dit wetende moment.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal" style="text-align: center;">
Er is niemand om te realiseren</div>
<div class="Normaal" style="text-align: center;">
Er is namelijk niemand</div>
<div class="Normaal" style="text-align: center;">
En er zijn geen anderen anders dan tegenwoordigheid, maar vergeet de woorden</div>
<div class="Normaal" style="text-align: center;">
Je bent wat altijd is en ga het dan niet bewustzijn of geest of Dat noemen</div>
<div class="Normaal" style="text-align: center;">
Dat zijn allemaal labels die nergens op te plakken zijn.</div>
<div class="Normaal" style="text-align: center;">
Alleen Stilte kan je vertellen wat het is door wat het is en wat je dus bent, n.l. Stilte.</div>
<div class="Normaal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En wederom: benoem het niet. </div>
<div class="Normaal">
Want dan is er weer een iemand met een mooie conclusie.<br />
En anderen die zich afvragen of je wel wijs bent.......<br />
</div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-11482235401596214142017-09-22T11:57:00.002+02:002019-08-20T09:24:59.345+02:00Sprakeloosheid<br />
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Na mijn vorige stukje valt er niet veel meer te vertellen.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Misschien schrijf ik nog wat over het hoe.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Nu, gelijk dan maar.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Er is in feite geen hoe. Na jaren van lezen en satsangs bezoeken zal de gemiddelde zoeker ‘het’ niet bereikt hebben. Zo langzamerhand ontplooit zich het intuïtieve inzicht dat juist het zoeken
de fout in deze is. En dat geldt ook voor het doel van het zoeken.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
In andere stukken heb ik dat al vaker uitgelegd. De zoeker is altijd het duale denken. En dualiteit kan nooit en te nimmer nondualiteit begrijpen. Dualiteit komt er uit voort en niet omgekeerd.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Nondualiteit is het einde van een iemand, die of dat wat (heel veel) voor zichzelf zou willen bereiken, verlichting, een leven in bliss, Zelfrealisatie e.d.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En Zelfrealisatie is geen opmaat voor een 'iemand' voor een beter mens -, een betere therapeut - of een betere manager te worden.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het gaat er om te weten wat je werkelijk bent. En dat kan je alleen in jezelf vinden. Maar ja...taal verwart alleen maar. Er blijkt n.l. geen ‘je’ te zijn die ‘iets’ kan vinden. Dan
verkeer je louter in bedachte constructies.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Je zult door en door 'door' moeten hebben dat ‘je’ als persoon niets intentioneels kan doen om jezelf te bevrijden van je duale (verdeelde en tijdelijke) mij-zelf.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En - o ironie- je bent altijd al het Zelf. Alleen dat Zelf is volkomen eenheid, waar niets binnen of buiten, los van ZichZelf, kan functioneren. En het begrip functioneren bevat al weer de opvatting van
tijd.......dualiteit dus.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
In Eenheid (niet twee) kan niets los van iets anders bestaan. Daarmee is ook de rol van taal en dus denken opgelost (beëindigd dus!). Er is geen richting, geen tijd, geen vorm, geen ik, geen ander, en dus ook geen ...’Ik.’ </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
In de literatuur kom je dan begrippen tegen als een vormloze, het spoorloze, Leegte, Stilte.. Maar nooit kan een ‘iemand’ ‘iets’ vinden dat afwezig is en toch op dit Ene Tijdloze
Moment (wat ook maar een verwarring scheppend concept is) een ogenschijnlijke intense vormenwereld presenteert. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Maar ja, dat gaat dus allemaal zonder taal, zonder tijd en zonder vorm. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het is zoals Huang Po het onkenbare vergeleek met het zonlicht: dat wanneer je het zonlicht wil pakken dat onmogelijk is. Wat je ook doet, het gaat niet. En wil je van het zonlicht af, je kan rennen wat je wilt, de schaduw blijft bij je.
</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Dat geldt dus ook voor het onvindbare maar altijd tegenwoordige bewustzijn (presence). En met het woord bewustzijn kan niets gezegd worden over wat dat dan is. Je kan nooit een positie innemen ten opzichte van het
Gezochte omdat te schouwen. Je bent het schouwen, maar niet de lezer hier en dan toch ook weer wel. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Er valt dus niets te doen. Je hebt als duale constructie geen middelen. En ga je wachten op de uiteindelijk intuïtieve bevrijding, dan ben je weer met een doel en met tijd bezig. De illusie van deze
wereld.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Er valt alleen nog maar totaal en radicaal opgeven van alle zoeken. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Maar niet als truc. En door niemand (niet iemand) te realiseren.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-825516550648787530.post-59751034136201906912017-09-04T10:31:00.000+02:002018-06-02T21:47:36.709+02:00Zelfrealisatie<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvVstUg8b3QGZqLc2NHGptFiqKVsLFor8zniLKq0MvJwc8WIEKt5D2T8KrQaKl5mqhcAFrMRV44NYGGZvHnkfmrGKQmancw_pPluAPbGT39-OC0Tcc2n30uAa5ZhAKs-wjt4UG_DAWQrU/s1600/WP_20140919_16_44_00_Pro.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="899" data-original-width="1600" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvVstUg8b3QGZqLc2NHGptFiqKVsLFor8zniLKq0MvJwc8WIEKt5D2T8KrQaKl5mqhcAFrMRV44NYGGZvHnkfmrGKQmancw_pPluAPbGT39-OC0Tcc2n30uAa5ZhAKs-wjt4UG_DAWQrU/s320/WP_20140919_16_44_00_Pro.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Eigen foto</td></tr>
</tbody></table>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Zelfrealisatie is iets wat niet uit te leggen valt, want het geschiedt in/als vormloos weten van nie(t een ie)mand.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Want wat wij dan het Zelf noemen is niet een ding, geen iets, geen ervaring.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het is de totale afwezigheid wat wat dan ook en toch is er weten. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Je ziet het of je ziet het niet.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En als ‘je’ het ziet is het oude ‘je’ verdwenen.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Er is alleen onpersoonlijk weten.<br />
<br />
Je bent alles geworden. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Wat ook weer geen kennis vereist (of is).</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het kan dus ook geen ervaring zijn, want dan zou er weer een ervaarder moeten zijn van iets dat buiten de ervaarder bestaat. En daarom kan het ook niet bereikt worden. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
„Ik weet dat ik weet“ is dan ook iets anders dan „Ik zie de boom“</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
In „ik weet dat ik weet“ duiden de vijf gebruikte concepten op één realisatie welke geen woorden vereist.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
„Ik ben dat ik ben“</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Ik ben wat is, en dat ‘ik’ en dat ‘ben’ zijn één ofwel niet-twee</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<b><span class="tm5"></span></b>De woordeloze realisatie is dat wat je bent.. <b><span class="tm5">Het</span></b> <b><span class="tm5">is </span></b><span class="tm5"> </span></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<span class="tm5">Het beweegt niet, het ontwikkelt zich niet</span><span class="tm5">, het kent geen tijd en het kent geen eigenschappen.</span><b><span class="tm5"><br /></span></b></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het is een woordeloos weten van zijn</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En daar is geen eigenaar van dat zijn, daar is geen aparte waarnemer van zijn</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Dat zijn is woordeloos wat is</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<i><span class="tm6">Je weet dat je weet</span></i> en er is geen ‘je’ en geen ‘weten’ waar concepten nodig zijn om dat te bevestigen .. aan wie?</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Heel dit stukje is dus in zelf verwijderende inkt geschreven. Alle letters die woorden vormen hierboven moeten ontkend worden.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Het duale denken kan dit dit niet be-grijpen. Dat heeft concepten (klanken) nodig om iets te begrijpen, maar wat heb je daar aan in wat geen woorden kent? En die 'je' bestaat niet apart van wat anders. </div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Er is een ervaren en tegelijk niet ervaren van grenzeloze ruimte, waar ook die ruimte niet gezien wordt door iets anders dan wat het zelf is.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Dus zolang je de waarnemer bent van iets wat zich aan je voordoet kan dit nooit Zelfrealisatie zijn.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Er is dus geen iemand, geen ‘ik’ of ‘mijzelf’ die weet heeft van bestaan van vormloosheid (lege ruimte, niets, afwezigheid) en toch is er weten van zijn, waar het concept ‘zijn’
ook geen betekenis boven het directe weten heeft.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Dat wat je (en ieder-Een) bent (of is), is kennen van kennen zonder dat apart te kennen hoedanigheden bestaan.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Ruimte is geen ruimte in de zin dat er een hoedanigheid als ruimte of niet-ruimte bestaat. Alle concepten moet je vergeten.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Er zijn geen grenzen waarneembaar, er is alleen waarnemen zonder dat hier een intentie achter aanwezig is. Wat is is.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Binnen of buiten bestaat dan ook niet, dan zouden er weer concepten moeten zijn, die dan tegelijkertijd weer tweeheid of onderscheid scheppen.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Dus is er geen mij en jou, of mij en mijn plaats in het geheel</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Er is alleen totaliteit (niet tweeheid) van het enkel zijn.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Wat nooit ‘iets’ dat te onderscheiden is kan zijn.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
Al dat wat hier boven staat, weet je zonder ook maar één enkel woord nodig te hebben,</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
En wil je dat uitleggen ben je weer in tweeheid van een ik en een ander.</div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
<div class="Normaal">
<br /></div>
Robhttp://www.blogger.com/profile/10432599268121136014noreply@blogger.com